Niższa, lekko błękitna galaktyka, oznaczana jako NGC 5765B, jest dość specyficznym źródłem promieniowania mikrofalowego
Znajdujące się we Wszechświecie obiekty emitują promieniowanie elektromagnetyczne w pełnym jego zakresie: od wysokoenergetycznego promieniowania gamma aż do promieniowania mikrofalowego czy fal radiowych. Bardzo silnymi źródłami promieniowania są tzw. aktywne jądra galaktyk, w których energia prawdopodobnie jest wytwarzana w procesie opadania materii na supermasywne czarne dziury.
Promieniowanie mikrofalowe, mające szerokie zastosowanie w technice, także jest emitowane przez wiele różnorodnych obiektów w przestrzeni kosmicznej. Jednym z takich źródeł są masery, działające na zasadzie analogicznej do lasera, lecz emitujące promieniowanie w zakresie mikrofalowym zamiast światła widzialnego.
Widoczna na zdjęciu galaktyka NGC 5765B jest właśnie takim maserem. Jej aktywne jądro emituje ogromną ilość energii, która następnie pobudza znajdujące się dookoła obłoki zawierające wodę. Cząsteczki wody pochłaniają część otrzymanej energii, po czym emitują ją ponownie w konkretnych długościach fal – między innymi właśnie w zakresie mikrofalowym. Promieniowanie to nie jest widoczne dla Kosmicznego Teleskopu Hubble`a, lecz mogły je wykryć inne teleskopy, odbierające promieniowanie mikrofalowe. Ze względu na zachodzące w niej procesy, galaktyka została określona jako wodny megamaser.
Obiekty takie jak ten pomagają naukowcom badać podstawowe właściwości Wszechświata. Analiza promieniowania emitowanego przez tę galaktykę została wykorzystana między innymi do wyznaczania stałej Hubble`a, czyli do badania tempa rozszerzania się Wszechświata.
