Zdjęcie w tle: ESA/Hubble & NASA

O obiekcie:

Gromada kulista M53 jest tworzona przez tysiące gwiazd. Jest ich co najmniej 500 tysięcy. Podobnych gromad jest całkiem sporo, bo w samej Drodze Mlecznej jest ich ponad 150. M53 leży w odległości około 58 tysięcy lat świetlnych od Ziemi, a jej średnica to około 120 lat świetlnych. W tej gromadzie znajduje się także co najmniej 67 gwiazd zmiennych, z czego 47 są typu RR Lyrae.

Innymi ciekawymi znaleziskami są błękitni maruderzy. Normalnie gromady kuliste powinny zawierać wiele gwiazd starych, czerwonych, a mało młodych niebieskich. Ta gromada zawiera ich stosunkowo dużo, bo niemal 200. Gwiazdy te nie pasują do standardowej teorii ewolucji gwiazd i podejrzewa się, że powstają w układach podwójnych lub podczas kolizji gwiazd w gęsto upakowanym jądrze gromady. W ten sposób, zyskując nowe paliwo, miałyby się odmładzać.

M53 została odkryta przez Jana Elerta Bodego w 1775 r., który sam uznawał ją za „dość ciekawą mgławicę”. Niezależnie Charles Messier odkrył ją w 1777 r. Mimo że podobnych gromad jest wiele, William Herschel opisał ją, jako jeden z piękniejszych obiektów na niebie, które w życiu widział.

Gromada kulista M53 na obrazie z Kosmicznego Teleskopu Hubble’a. Obraz został złożony ze zdjeć z zakresu widzialnego i podczerwieni. Pole widzenia to około 3,4 minuty kątowe.

Podstawowe informacje:

  • Typ obiektu: gromada kulista
  • Numer w katalogu NGC: NGC 5024
  • Jasność: 8,33m
  • Gwiazdozbiór: Warkocz Bereniki
  • Deklinacja: +18°10’05,4”
  • Rektascensja: 13h 12m 55,25s
  • Rozmiar kątowy: 13′

Jak obserwować:

M53 jest zbyt ciemna, by obserwować ją gołym okiem. Na szczęście jest jednym z łatwiejszych do znalezienia obiektów. Gromada ta znajduje się we wschodniej części gwiazdozbioru Warkocz Bereniki. Leży na zachód od Arktura (α Boo), którego można szukać, rozpoczynając od Wielkiego Wozu. Można powiedzieć, że jest w jednej trzeciej drogi od Arktura do Deneboli (β Leo). Jeśli chodzi o ciemniejsze gwiazdy, to leży na wschód od Diademu (α Com), gwiazdy podwójnej optycznie. Można się też kierować od Arktura do Mufrid (η Boo).

Najlepszy czas do obserwacji tej gromady jest od marca do maja.

 

Autor

Michał Stefanik

Członek Klubu Astronomicznego Almukantarat. Finalista LXIII Olimpiady Astronomicznej.