O obiekcie:
M8 to jasna mgławica emisyjna. Leży w odległości około 4 100 lat świetlnych od Ziemi. To jeden z najjaśniejszych rejonów gwiazdotwórczych widzianych z naszej planety. Jej średnica wynosi niemal 10 parseków. Jest klasyfikowana jako obszar H II. Oznacza to, że źródłem światłości tej mgławicy jest silnie zjonizowany wodór. Jest to spowodowane przez nowo utworzone niebieskie gwiazdy w tej mgławicy.
Wcześniej wspomniane gwiazdy tworzą gromadę otwartą NGC 6530. Gromada ta jest dość młoda w skali wszechświata, ma tylko około 2 miliony lat. Zawiera 50-100 gwiazd o maksymalnej jasności 7m. Najjaśniejsza z gwiazd gromady ma jasność 6,9m, a jej typ widmowy to O5. Dzięki gromadzie wywierającej ciśnienie na gaz jesteśmy w stanie zaobserwować takie struktury jak globule Boka, ciemne obszary formowania gwiazd oraz różne włókniste czy lejkowate twory.
Nazwa gromady pochodzi od jej kształtu. Została pierwszy raz udokumentowana przed 1654 rokiem przez Giovanniego Batistę Hondiernę. W swoim katalogu Charles Messier umieścił ją w roku 1764. Gdy katalogował ją William Herschel, podzielił ją dodatkowo na dwa najjaśniejsze regiony: NGC 6523 i NGC 6526.
Podstawowe informacje:
- Typ obiektu: Mgławica dyfuzyjna, emisyjna
- Numer w katalogu NGC: NGC 6523
- Jasność: 5,8m
- Gwiazdozbiór: Strzelec
- Deklinacja: -24° 23′ 12″
- Rektascensja: 18h 03m 37s
- Rozmiar kątowy: 90′ × 40′
Jak i kiedy obserwować:
Jeśli pokierujemy się na północ od najjaśniejszych gwiazd Strzelca, trafimy na M8. Dokładnie jest ona około 5° stopni na zachód od λ Sgr. Jest to dość duży obiekt, którego rozmiary na niebie przewyższają Księżyc w pełni. Najlepszy czas do obserwacji na półkuli północnej to lato, od maja do lipca, ma wtedy największą wysokość. W pobliżu mgławicy znajdziemy również obiekty M20, M21, czy M28.