Wszystkie kwazary nadające silnie na falach radiowych w rzeczywistości są blazarami, tyle, że ustawionymi w stosunku do nas pod innym kątem. Nowe dowody na prawdziwość tej tezy zostały znalezione przez naukowców z University of Texas (UT) w mieście Austin.

Kwazar jest to gwiazdopodobny (ang. quasi-stellar) obiekt zwykle znajdujący się na krańcach widocznego Wszechświata. W centrum kwazaru znajduje się masywna czarna dziura, która powoduje wyrzucanie z centrum olbrzymich ilości gazu z prędkością równą nawet 1/10 prędkości światła. Strumienie te nazywane są dżetami. Zasadnicza różnica między kwazarem i jaśniejszym blazarem to kąt, pod jakim są one ustawione w stosunku do nas. Blazar jest zwrócony do nas samym dżetem, co powoduje diametralne zwiększenie jego jasności, kwazar zaś ustawiony jest do nas bokiem.

Po przeprowadzeniu analizy spektroskopowej 62 kwazarów przy pomocy Teleskopu im. Harlan J. Smith na UT Austin’s McDonald Observatory, astronomowie: dr Feng Ma i dr Beverley Wills stwierdzili, że kwazary silnie emitujące promieniowanie w zakresie widma radiowego to po prostu blazary ustawione do nas pod innym kątem.

Około 10% skatalogowanych kwazarów zostało określonych jako silnie radiowych, ponieważ ich jasność w radiowym zakresie widma jest większa od jasności w widzialnym zakresie widma. Niektóre z tych 10% są szczególnie jasne (a raczej głośne) na falach radiowych, a ich jasność dość często się zmienia.

Do tej pory sądzono, że kwazary jasne w radiowym zakresie widma nie posiadają dżetów. Ostatnie badania dowiodły, że jest to błędne przekonanie. Dżetów tych nie widzimy, ponieważ większość ich promieniowania jest skierowana w inną stronę niż do Ziemi. Na szczęście dżety tuż przed wystrzeleniem w kosmos podgrzewają materię opadającą na centralną czarną dziurę i materię wokół czarnej dziury, tak, że jest widoczna, nawet jeśli kwazar nie jest do nas zwrócony dżetem. Można to porównać do światła reflektora. Kiedy wiązka światła pochodząca z reflektora penetruje chmurę np. pary wodnej, to możemy dostrzec światło nawet jeżeli nie jest zwrócone w naszym kierunku. Dokładne wyniki zostaną opublikowane w czasopiśmie Science.

Odkrycie powinno zainteresować kosmologów, bowiem blazary o zmiennej jasności mogą zostać wykorzystane do zmierzenia wieku i rozmiarów Wszechświata.

Więcej newsów o kwazarach znajdziesz tutaj…

Autor

Andrzej Nowojewski