Wulkany pacyficznego „pierścienia ognia”, uważane dotychczas za wygasłe, budzą się do życia. Świadczą o tym zdjęcia dostarczone przez znajdujący się na pokładzie satelity Terra Advanced Spaceborne Thermal Emission and Reflection Radiometer (Aster).
Pierwszy z budzących się wulkanów Chiliques. Znajduje się on w północnym Chile, ma wysokość 5 778 metrów i średnicę postawy 500 metrów. W nocy 6 stycznia 2002 roku instrumenty na podczerwień wchodzące w skład systemu Aster, wykryły w okolicach szczytu wulkanu oraz na jego zboczu gorące punkty. Na wcześniejszych zdjęciach z maja 2000 roku, nie zaobserwowano takich cech. Świadczy to o rosnącej temperaturze we wnętrzu wulkanu.
Chiliques należy do grupy stratowulkanów, najbardziej rozpowszechnionego (60 procent) rodzaju wulkanów. Powstająca w nich lawa nie należy do najgorętszych i bardzo często czopuje wulkan, tak że cieśninie gazów w jego wnętrzu może osiągać znaczne wielkości. Dlatego wybuchy takich wulkanów bywają bardzo gwałtowne. Wyrzucają materiał składający się w połowie z lawy a w połowie z pokruszonych skał, dlatego są też znane jako wulkany mieszane. Tego typu wulkanem jest sławna Góra świętej Heleny w stanie Waszyngton i wulkan Pinatubo na Filipinach.
Kilka tysięcy kilometrów na północny zachód od Chiliques, w paśmie Gór Kaskadowych w stanie Oregon, budzą się do życia wulkany Three Sisters (Trzy Siostry). Naukowcy uważają, że oznaką aktywności wulkanicznej jest zwiększenie się wysokości regionu nad poziom morza o 10 centymetrów od 1996 roku. Świadczy to o powolnym przepływie lawy do regionu.
Na ilustracji widoczne jest pasmo pięciu wygasłych wulkanów Trzy Siostry (Three Sisters). Zdjęcie powstało w wyniku nałożenia na cyfrową mapę topograficzną fotografii otrzymanych przez znajdujący się na pokładzie satelity Terra instrument Advanced Spaceborne Thermal Emission and Reflection Radiometer (Aster). Barwy na zdjęciu są naturalne.
Obszar Trzech sióstr znajduje się zaledwie 275 kilometrów od Góry Świętej Heleny, której katastrofalna erupcja miała miejsce w 1980 roku. Jest to część pasma 27 wulkanów ciągnących się od Kolumbii Brytyjskiej po północną Kanadę.
Aster może dostarczać fotografii Ziemi w 14 pasmach promieniowania od podczerwieni (promieniowanie termiczne) do promieniowania widzialnego. Jego rozdzielczość wynosi od 15 do 90 metrów. Zadaniem instrumentu jest dostarczenie dokładnych map Ziemi oraz monitorowania zmian na powierzchni planety, takich jak ruchy lodowców, aktywność wulkaniczna, degradacja raf koralowych.
Jest to jeden z pięciu instrumentów na Terra, służących do obserwacji powierzchni Ziemi i jedyny o tak dużej rozdzielczości. Jest wspólnym projektem japońsko-amerykańskim, dziełem japońskiego Ministerstwa Ekonomii, Handlu i Przemysłu. Za jego eksploatację odpowiada należące do NASA Jet Propulsion Laboratory (JPL).
