W grudniu 2002 roku NASA ma zamiar wynieść na orbitę nowego satelitę, który będzie zbierał informacje o zmianach klimatycznych, szczególnie w rejonach polarnych. Będzie to satelita ICESat (Ice, Cloud, and Land Elevation Satellite). Obecnie w Ball Aerospace w Boulder w stanie Kolorado satelita jest wyposażany w Geoscience Laser Altimeter System (GLAS), kluczowy instrument na jego pokładzie.

Satelita ten powstaje w ramach misji Earth Observing System i programu Earth Science Enterprise. ICESat zbada między innymi wysokie lodowe chmury, które często występują w regionach polarnych. Na podstawie uzyskanych przez satelitę informacji będzie można również powiązać zmiany poziomu oceanów ze zmianami w pokrywie lodowej na Grenlandii i Antarktydzie. Instrument GLAS zostanie wykorzystany do pierwszych ciągłych obserwacji Ziemi za pomocą przyrządu laserowego.

Na zdjęciu widoczny jest instrument Geoscience Laser Altimeter System (GLAS), przed zamontowaniem na satelicie ICESat.

Misja satelity ma pozwolić odpowiedzieć na następujące pytania:

  • Czy pokrywy lodowe nad Antarktydą i Grenlandią rozrastają się czy kurczą;
  • Jaki jest związek zmian pokrywy lodowcowej z poziomem mórz i oceanów;
  • Czy zmiany w pokrywie lodowcowej mogą powodować gwałtowne zmiany poziomu wód oceanów;
  • Jaki wpływ na pokrywę lodowcową będzie miało ocieplenie klimatu;

    Ilustracja jest wizją artystyczną satelity ICESat nad Ziemią. Satelita ma za zadanie prowadzić badania klimatyczne, w szczególności badać zmiany poziomu oceanów i zasięgu pokrywy lodowcowej na przestrzeni lat.

    Wbrew popularnemu stwierdzeniu, że w związku z globalnym ociepleniem, ilość lodu na Grendalndii i Antarktydzie zmniejsza się, naprawdę nie wiadomo, który proces przeważa: topnienia lodowców czy gromadzenia się nowej warstwy lodu w wyniku opadów śniegu. Wiadomo, że zasięg pokrywy lodowcowej się zmniejsza, ale nie wyklucza to gromadzenia się lodu w jej głębi i zwiększania się grubości pokrywy. Tym samym przewidywane wartości zmiany poziomu oceanów mogą być zawyżone i naprawde nie grozi nam zatopienie obszaró położonych niżej.

    Około 0,1 milimetra wody morskiej rocznie zamienia się w opad śniegu. Gdyby zachodziło tylko to zjawisko, w ciągu dziesięciu lat poziom oceanów obniżyłby się o około 7 centymetrów. Jednak mniej więcej taka sama ilość wody trafia do oceanów w wyniku topnienia lodowców przy brzegach. Dokładny bilans masy nie jest wciąż znany i na tym polu mają właśnie pomóc pomiary wykonane za pomocą GLAS.

    GLAS będzie wystrzeliwywał promień laserowy w kierunku powierzchni Ziemi, a specjalny teleskop o średnicy 77 centymetrów znajdujący się na satelicie wykryje, po jakim czasie promień wróci do satelity. Pozwoli to oszacować grubość pokrywy lodowcowej z dokładnością do 15 centymetrów i wykryć wahania, które zmianiają poziom oceanów o tysięczne część milimetra. Promień laserowy będzie wystrzeliwany co 40 sekund i w ten sposób GLAS zbierze dane z kolejnych punktów odległych o 1,5 kilometra.

    W przyszłości przewidujemy zwiększenie topnienia i zwiększenie opadów śniegu” – mói Jay Zwally, naukowiec misji. – „To będzie wyścig tych czynników. Na brzegu pokrywy lodowcowej topnienie będzie szybsze, ale opady większe w głębi. Ostateczny wynik jest niepewny. Może to być i plus i minus. ICESat dostarczy precyzyjnych pomiarów oblejmujących wiele lat„.

  • Autor

    Anna Marszałek