Nadchodzące noce będą bardzo jasne: w północnych rejonach Polski wciąż jeszcze brak nocy astronomicznej (Słońce chowa się mniej niż 18° pod horyzont), a dodatkowo Księżyc będzie znajdował się w okolicach pełni (która nastąpi dokładnie 15 lipca o godz. 8:40). Wieczorem pogarszają się warunki widoczności Saturna, natomiast rano coraz lepiej widoczny jest Jowisz z Marsem.

Księżyc przebywa nad horyzontem przez większą część nocy, ponieważ zbliża się do pełni, którą osiągnie przed południem w piątek 15 lipca. W tym tygodniu Srebrny Glob odwiedzi gwiazdozbiory Skorpiona, Wężownika, Strzelca i Koziorożca, przechodząc blisko m.in. Antaresa, czyli jasnej gwiazdy mającej wyraźną czerwonawą barwę.

Właśnie w nocy z poniedziałku na wtorek Księżyc będzie blisko wspomnianej przed chwilą gwiazdy. Jego faza będzie wtedy wynosić 87%. Antares jest najjaśniejszą gwiazdą konstelacji Skorpiona (jasność +1 magnitudo), a Księżyc przejdzie mniej niż 4° na północ od niej. Tej samej nocy Księżyc zbliży się do gwiazdy &omikron; Sco (jasność 4,5 wielkości gwiazdowej). O tej samej porze odległość między Srebrnym Globem a ο Sco zmniejszy się do niecałych 48 minut kątowych (mniej więcej półtora średnicy Księżyca).

Od 13 do 15 lipca Księżyc będzie odwiedzał gwiazdozbiór Strzelca. Faza Księżyca będzie wtedy wynosić około 100% i gwiazdy w jego pobliżu będą widoczne bardzo słabo. W nocy z 14 na 15 lipca Srebrny Glob przejdzie bardzo blisko gwiazdy Abaldiah (π Sgr, jasność +2,9 wielkości gwiazdowej). O godzinie podanej na mapce odległość między tymi ciałami niebiańskimi będzie wynosić nieco ponad 1° (niestety w Polsce nie będzie widać zakrycia). Natomiast 7° na południowy zachód znajdować się będzie najjaśniejsza gwiazda Strzelca – Nunki (jasność +2 magnitudo).

Koniec tygodnia Księżyc spędzi w gwiazdozbiorze Koziorożca. W nocy z piątku 15 lipca na sobotę 16 lipca naturalny satelita Ziemi będzie blisko zachodnich granic tego gwiazdozbioru, na południe od dwóch (a w zasadzie trzech) jasnych gwiazd Koziorożca: Algedi i Dabih (odpowiednio α i β Cap). Od pierwszej z gwiazd Księżyc będzie oddalony o ponad 5,5 stopnia, zaś o drugiej – o niecałe 4.

Mapka pokazuje położenie Saturna w drugim tygodniu lipca 2011 roku.

Mapkę wykonano w GIMPie (http://www.gimp.org) na podstawie obrazków z programu Starry Night (http://www.starrynighteducation.com).

To już ostatnie tygodnie widoczności Saturna w tym sezonie. Planeta od zmierzchu znajduje się nisko nad widnokręgiem (godzinę po zachodzie Słońca około 15°), zaś zachodzi przed północą. Niestety jest to efekt naszego położenia na kuli ziemskiej, daleko na północ od równika. W niższych szerokościach geograficznych planeta jest wciąż widoczna dobrze: na południowych krańcach Europy (czyli na równoleżniku łączącym Cypr, Kretę i Maltę) o tej samej porze Saturn znajduje się ponad 30° nad widnokręgiem, zaś na początku nocy astronomicznej (która tam występuje przez cały rok) – ponad 25°. A więc tam Saturn jest jeszcze widoczny całkiem przyzwoicie.

Planeta coraz szybciej oddala się od Porrimy i w tym tygodniu odległość między tymi ciałami niebiańskimi zwiększy się do ponad 1°. Saturn będzie świecić z jasnością +0,9 magnitudo, prezentując tarczę o wielkości 17″. Maksymalna elongacja Tytana wypada w tym tygodniu w niedzielę 17 lipca.

Mapka pokazuje położenie Jowisza w drugim tygodniu lipca 2011.

Mapkę wykonano w GIMPie (http://www.gimp.org) na podstawie obrazków z programu Starry Night (http://www.starrynighteducation.com).

Nad ranem można obserwować dwie planety, które są bezpośrednio za Ziemią w Układzie Słonecznym. Jowisz znajduje się w gwiazdozbiorze Barana i świeci już blaskiem -2,3 wielkości gwiazdowej. Jego średnica kątowa urośnie już do 39″, przez co coraz łatwiej widoczne są pasy na powierzchni planety. Jowisz wschodzi przed północą, a w układzie księżyców galileuszowych warto zwrócić uwagę na następujące zjawiska:

  • 13 lipca, godz. 0:58 wyjście Ganimedesa zza tarczy planety (Ganimedes pojawi się blisko północno-wschodniego krańca tarczy Jowisza),
  • 13 lipca, godz. 3:39 – wejście Io w cień Jowisza (początek zaćmienia),
  • 14 lipca, godz. 0:51 – wejście cienia Io na tarczę planety,
  • 14 lipca, godz. 2:10 – wejście Io na tarczę planety,
  • 14 lipca, godz. 3:01 – zejście cienia Io z tarczy planety,
  • 15 lipca, godz. 1:39 – wyjście Io zza tarczy planety (koniec zakrycia),
  • 16 lipca, godz. 1:33 – wyjście Europy z cienia Jowisza (koniec zaćmienia),
  • 16 lipca, godz. 1:44 – wejście Europy za tarczę Jowisza (początek zakrycia).

Czerwona Planeta kontynuuje podróż przez gwiazdozbiór Byka, a w tym tygodniu zajmowała będzie pozycję prawie w połowie drogi między Aldebaranem a Elnath – dwiema najjaśniejszymi gwiazdami konstelacji. W dniu pokazanym na mapce Mars będzie odległy o 8,5 stopnia i niewiele tylko bliżej od Aldebarana. Jasność Marsa nie zmieni się i będzie wynosić +1,4 wielkości gwiazdowej, a jego tarcza będzie miała średnicę 4,3 sekundy kątowej.

Autor

Avatar photo
Ariel Majcher