Astronomom z Brazylii udało się zaobserwować formujące się na skraju naszej galaktyki gromady gwiezdne. Odkrycia dokonali przy pomocy pracującego w podczerwieni orbitalnego teleskopu WISE, wystrzelonego przez NASA w 2009 roku.

Galaktyka w której żyjemy, Droga Mleczna, posiada kształt spiralny, w której ramiona pełne gwiazd i materii międzygwiezdnej wychodzą z centralnej poprzeczki, zawierającej w sobie jądro. Patrząc z odpowiedniej perspektywy galaktyka zdaje się być płaska – większość materii jest skoncentrowana w dysku i w okolicach jądra.

Na podstawie zdjęć w podczerwieni wykonanych przez teleskop WISE naukowcy dostrzegli dwie gromady gwiazd znajdujące się tysiące lat świetlnych poniżej dysku Drogi Mlecznej. Otoczone są gęstym kłębem gazu zwanym obłokiem molekularnym.

Nigdy przedtem nie spotkano się z takim przypadkiem, żeby gwiazdy tworzyły się w tak odosobnionym miejscu. Obłoki materii gwiazdowej tak bardzo oddalone względem poziomu dysku galaktyki występują bardzo rzadko i raczej nie przewiduje się, żeby mogły się w nich utworzyć gwiazdy.

„Nasze odkrycie pokazuje, że kosmos wokół naszej galaktyki jest o wiele mniej pusty, niż myśleliśmy” – skomentował Denilso Camargo, kierujący badaniami. – „Nowoodkryte gromady są niezwykle egzotyczne. Za parę milionów lat wszelcy mieszkańcy planet orbitujących wokół gwiazd należących do tych gromad będą mieli niesamowity widok na naszą galaktykę od zewnątrz, czyli coś, czego prawdopodobnie żaden człowiek nigdy nie doświadczy”.

Autor

Krzysztof Kapuściński

Komentarze

  1. Andrzej Karoń    

    Echhh… Zobaczyć Drogę Mleczną od zewnątrz… — Echhh… Zobaczyć Drogę Mleczną od zewnątrz…

    Niemożliwe?

    A może jednak (w pewnym sensie) możliwe!

    Ale po kolei…

    Wymienione w newsie „Życie na krawędzi: gromady gwiazd na skraju Drogi Mlecznej” gromady znajdują się w odległości 16600 lat św. lub w używanej przez astronomów jednostce odległości 5090 parseków, czyli inaczej mówiąc „zaledwie” ponad 157,000,000,000,000,000 km stąd. Dla porównania: ludzie dolecieli jak dotąd najdalej na Księżyc, czyli na odległość ~400,000 km = ~1,5 sekundy świetlnej. Nawet jeśli w przyszłości udałoby się zbudować hiper-prędki statek kosmiczny, podróżujący z prędkości bardzo bliską „c” (prędkości światła), to żeby móc wykorzystać zjawisko fizyczne relatywistycznego skrócenia czasu pokładowego i aby dotrzeć do tych gromad w powiedzmy 17 lat czasu pokładowego (ale wówczas na Ziemi minie 16000 lat!), to ten pojazd musiałby się poruszać z prędkością aż 99.99995% „c”. Niestety jednocześnie też cala jego masa własna oraz: paliwa, załogi, wszelkich zapasów, powietrza na pokładzie itp. itd. będzie tym samym 1000× większa od spoczynkowej, co wiązać się będzie z diametralnym wzrostem i tak już horrrrrendalnych potrzeb energetycznych do przyspieszenia statku z 0% „c” do >99% „c”.

    Zgadza się tym samym iż odległość do tych gromad przekracza znane współczesnej fizyce możliwości dotarcia tam ludzi, ale od czego WYOBRAŹNIA?!

    Idąc z duchem czasu, wspomóżmy ją odpowiednim Software-m…

    …jest dostępny w Internecie ciekawy i na dodatek Darmowy program pozwalający m.in. na różne „kosmiczne wędrówki”:

    „C E L E S T I A”
    (obecnie w wersji 1.6.1)

    W wyżej wspomnianym popularnonaukowym artykule podany jest m.in. link do oryginalnego stricte naukowego art: D. Camargo i.in. „Discovery of two embedded clusters with WISE in the high Galactic latitude cloud HRK 81.4-77.8”:
    http://mnras.oxfordjournals.org/content/448/2/1930.full.pdf+html

    Gdzie Autorzy podali też współrzędne tych gromad w wygodnym w ich przypadku tzw Współrzędnych Galaktycznych „l” i „b” (pisanych kursywą).
    Ponieważ jednak „Celestia” używa współrzędnych Ciał Niebieskich w tzw. układzie równikowym równonocnym, tj. Rektacensji „RA” i Deklinacji „Dec”, to gdy przeliczyłem je z użyciem trygonometrii sferycznej, to otrzymałem następujące wartości:

    „Camargo 478”
    ===========
    l = 79.66st. / b = -78.86st., czyli:
    RA = 00h19.2m / Dec = -18st.47'

    „Camargo 479”
    ===========
    l = 81.11st. / b = -77.84st., czyli:
    RA = 00h17.5m / Dec = -17st.49'

    Oczywiście przy przeliczaniu uwzględniłem współrzędne bieguna galaktycznego (alfa o) (delta o) oraz kąta pozycyjnego północnego bieguna świata w układzie galaktycznym (THETA) dla Epoki J2000.

    —-> tutaj ma prośbę do kogoś z Państwa obeznanych w zagadnieniach Układów współrzędnych astronomicznych o sprawdzenie moich przeliczeń „l” i „b” na „RA i Dec”, czy są one w 100% prawidłowe? — BĘDĘ WDZIĘCZNY!

    Po uruchomieniu „Celestii” z wprowadzonymi danymi tych dwóch gromad (współrzędne równik. + odległość) mogłem wybrać już za „cel podróży” którąkolwiek z gromad. Ponieważ obie gromady są oddalone od siebie o ok. 300 lat świetlnych (oczywiście może być w rzeczywistości nieco inna, gdyż odległość do tych gromad jest znana z pewnym przybliżeniem dochodzącym do kilku %).
    Tym samym ich wzajemna odległość jest stosunkowo niewielka, w porównaniu z ich znacznie większą odległością od dysku Galaktyki, stąd widok na Drogę Mleczną zarówno z jednej jak i drugiej gromady „Camargo” jest w zasadzie praktycznie taki sam.

    Tak wygląda „Droga Mleczna” z zewnątrz:
    ==============================

    —> Zobacz Ilustracja [1]
    https://fbcdn-sphotos-d-a.akamaihd.net/hphotos-ak-xpt1/v/t1.0-9/s720x720/11138608_1044349432260502_4541104537847396730_n.jpg?oh=c9ee1c08699e54ebdd5087761b32331e&oe=55CA68D0&__gda__=1440521692_01a8fdbdbe3a35b67787660ab36ddfe0

    A tak wygląda „Droga Mleczna” z wewnątrz, czyli z naszej ziemskiej perspektywy:

    –> Zobacz Fotografia [1]
    https://scontent.xx.fbcdn.net/hphotos-xpa1/t31.0-8/q92/s720x720/11201154_1044349495593829_7236110500843195829_o.jpg

    Widzimy ją nie w postaci dysku, lecz w postaci nieregularnego pasma…

    A na koniec jeszcze Ilustracje mapy nieba z zaznaczonymi gromadami „Camargo”. Znajdują się w gwiazdozbiorze Wieloryba (Cetus), a kątowo w pobliżu gwiazdy Beta Ceti, pomarańczowego olbrzyma — zwanego jako „Deneb Kaitos” lub inaczej „Difda” = „Diphda”).

    Ilustracje pokazują ten sam fragment nieba, bez oraz z nałożoną siatką współrzędnych równikowych:

    —> Zobacz Ilustracja [2]
    —> Zobacz Ilustracja [3]

    https://scontent.xx.fbcdn.net/hphotos-xpa1/v/t1.0-9/s720x720/11193422_1044349615593817_7799421172484663831_n.jpg?oh=9745c31a35668297cc55fb6053e79a16&oe=55E586BF

    https://fbcdn-sphotos-a-a.akamaihd.net/hphotos-ak-xfa1/v/t1.0-9/s720x720/20197_1044349648927147_8666170094780372050_n.jpg?oh=c15fac5e6db983b2dfbf982fdc976e24&oe=55E13F9C&__gda__=1439566911_f0257484e5088a90f33f738e15758a65

    Konkluzja:
    =======

    Rzeczywiście z tamtych gromad, nasza Droga Mleczna musi wyglądać WSPANIALE, rozciągając się swymi spiralnymi ramionami przez w zasadzie cały nieboskłon. Na razie te gwiazdy są bardzo młode, ale kiedy, kto wie jak rozwinie się życie, a potem cywilizacja, to z pewnością ten niezwykły widok na naszą Galaktykę będzie miał niebagatelny wpływ na pewne aspekty ich życia, m.in. na odpowiednik naszej kultury, sztuki, religii. itp.

    Kto wie? Kto wie?

    Do wygenerowania ilustracji użyto programu „Celestia”
    http://www.shatters.net/celestia/
    wersja 1.6.1 dla Windows

    Autor artykułu,
    oraz fotografii
    Andrzej Karoń

  2. putin    

    Wiadomość usunięta — Wiadomość naruszała zasady AstroFORUM i została usunięta przez Redakcję.

    1. Andrzej Karoń    

      Wiadomość usunięta — Wiadomość naruszała zasady AstroFORUM i została usunięta przez Redakcję.

  3. putin    

    Wiadomość usunięta — Wiadomość naruszała zasady AstroFORUM i została usunięta przez Redakcję.

Komentarze są zablokowane.