Gwiazda chi Łabędzia (Cygni) jest jedną z najjaśniejszych i najefektowniejszych miryd. W maksimum może osiągnąć jasność 3,3 magnitudo, lecz przeciętnie jest to tylko 5,2 magnitudo. Obecnie, na około 40 dni przed maksimum osiągnęła już tę drugą wartość i nadal zwiększa blask.

Gwiazda zmienna chi Łabędzia została odkryta w 1686 roku przez G. Kircha. Charakteryzuje się bardzo dużym zakresem zmian jasności, wynoszącym około 11 mag. Wysokość maksimów zmienia się od 3,3 mag. do 7,3 mag., a minimów od 12 mag. do 14,2 mag. Obecnie (29 stycznia) osiągnęła już 5 magnitudo i wszystko wskazuje na to, że podczas przewidywanego na początek marca maksimum osiągnie dużą jasność.

Gwiazda chi Łabędzia należy do gwiazd zmiennych długookresowych, tzw. miryd. Średni czas między jej kolejnymi maksimami wynosi 408 dni. Położona jest między etą Łabędzia i betą Łabędzia (Albireo), w odległości około 3 stopni od tej pierwszej.

Utrudnieniem w obserwacjach jest obecne położenie gwiazdozbioru Łabędzia. Wieczorem znajduje się nisko nad północno-zachodnim, a rano nad wschodnim horyzontem. Wieczorne warunki widoczności będą się systematycznie pogarszać, ale rano gwiazdozbiór będzie wschodził coraz wcześniej i wznosił się coraz wyżej nad horyzontem.

Warto śledzić zmiany jasności chi Łabędzia, tym bardziej, że w czasie następnych maksimów może nie osiągnąć takiego blasku.