Niewidoczne w Polsce półcieniowe zaćmienie Księżyca będzie miało miejsce 26 maja. Ale również u nas będzie co podziwiać! Między innymi kilka koniunkcji planet i bliskie złączenie Księżyca z Marsem (a także z innymi planetami) w pierwszej połowie oraz zakrycie miu Wagi pod koniec miesiąca. Na początku maja spadną też meteory z roju eta Akwarydów.

W połowie Maja około północy góruje Wolarz (Boo) ze swoją najjaśniejszą gwiazdą – Arkturem (0,16 mag). Nisko nad horyzontem dokładnie na południu można też dostrzec niepozorne gwiazdy Wagi (Lib). Ku zachodowi podąża Panna (Vir) z Kłosem – gwiazdą o jasności 1,04 magnitudo. Dwie wymienione gwiazdy łatwo odnaleźć, przedłużając łuk dyszla Wielkiego Wozu. Coraz wyżej pojawia się Skorpion (Sco), którego najdogodniej będzie obserwować na przełomie maja i czerwca oraz Wężownik (Oph) i Wąż (Ser). Ponadto wysoko nad horyzontem obok Wolarza podziwiać można „tułów” Herkulesa (Her) i piękny łańcuch gwiazd wchodzących w skład Korony Północy (CrB).

W tym miesiącu dzień wydłuży się o ponad godzinę. 21 maja Słońce wstąpi w znak Bliźniąt.

Bezksiężycowe noce będą w pierwszej połowie miesiąca, gdyż w nowiu satelita znajdzie się 12 maja. Apogeum Księżyc osiągnie 7 maja o godzinie 21:16, natomiast perygeum 23 maja o 17:32. 26 maja dojdzie do półcieniowego zaćmienia Księżyca, które widoczne będzie głównie na Pacyfiku oraz w Australii i Nowej Zelandii, w zachodnich częściach obu Ameryk oraz w wschodniej Azji. Rozpocznie się o godzinie 12:13 a zakończy o 15:54 naszego czasu.

Bardzo dobre warunki do obserwacji Merkurego będą na początku maja. Około godzinę po zachodzie Słońca planeta będzie na wysokości ponad 10 stopni przez pierwszych 6 dni miesiąca. Później Merkury będzie zachodził coraz wcześniej i mniej więcej 20 maja będzie ostatnia szansa do jego obserwacji. Jasność planety jest wysoka i wynosi około 0 magnitudo.

Wenus jest widoczna nieco ponad Merkurym i doprawdy trudno jej nie zauważyć, gdyż jaśnieje z mocą –4 magnitudo. W czasie maja planeta bardzo szybko się przemieszcza, co zaprocentuje koniunkcją z dwiema innymi planetami (Saturnem i Marsem)! Maksymalną wysokość nad horyzontem Wenus osiągnie w połowie miesiąca, kiedy godzinę po zachodzie Słońca będzie się znajdowała 14 stopni nad horyzontem, ale oczywiście nie należy czekać aż tak długo bo planetę widać już po 20 minutach po zachodzie Słońca.

Mars jest cały czas widoczny w okolicy Saturna nieco powyżej Wenus w gwiazdozbiorze Byka na początku i pod najjaśniejszą planetą w Bliźniętach pod koniec miesiąca. Jego jasność wynosi obecnie 1,5 magnitudo i spada. Marsa możemy obserwować około godzinę po zachodzie Słońca, aż do godziny 22:40, kiedy zachodzi. Zatem czas obserwacji w czasie miesiąca maleje, bo nasza gwiazda macierzysta chowa się coraz później.

Jowisz jest obecnie „gwiazdą” –2 wielkości i nietrudno go odnaleźć w Bliźniętach. Zachodzi o 1:00 na początku i 23:30 pod koniec miesiąca, a wysokość nad horyzontem na godzinę po zachodzie Słońca spada z 40 do 13 stopni.

Jak już wspomniałem Saturn przebywa w okolicy Marsa w gwiazdozbiorze Byka, choć pod koniec miesiąca oddala się mocno od niego i zachodzi jedynie pół godziny po Słońcu, zatem jego obserwacja stanie się niemożliwa. Saturn ma jasność 0 magnitudo – jest zatem dobrze widocznym obiektem. Zachęcam do jego obserwacji, gdyż już w czerwcu będzie niewidoczny na niebie!

Na początku maja z pewnością warto spojrzeć na zachodnie niebo gdzie widocznych jest 5 najjaśniejszych planet, o których pisałem powyżej. Zapewniam, że widok ten jest ujmująco wspaniały, nawet dla osób, które astronomią interesują się w niewielkim zakresie. Szczegółowo o wspaniałym zgrupowaniu planet piszemy w Wieczorna parada„>osobnym newsie.

Już od 19 kwietnia na naszym niebie promieniują meteory z roju eta Akwarydów. Maksimum aktywności przypada na 5 maja, ale później, właściwie do końca maja, będzie można je zaobserwować. Radiant ma współrzędne 22,4h rektscensji i –2 stopnie deklinacji. Są to meteory związane z kometą Halleya obserwowane już w VII wieku.

Autor

Gabriel Pietrzkowski