Noce w sierpniu są coraz dłuższe. Z wieczornego nieba zniknie Jowisz, na porannym błyszczeć będą WenusSaturn. Około północy poszukać warto Urana i Neptuna. W połowie miesiąca zobaczymy Perseidy, a Merkury zrobi sobie wycieczkę przez pewien niezodiakalny gwiazdozbiór.

Najpierw rzut oka na nocne niebo w połowie miesiąca około 1:00 (lokalna północ). Nie będzie na nim Księżyca, a Słońce zajdzie pod horyzont tak głęboko, że nie utrudni obserwacji słabych obiektów.

Nad południowym widnokręgiem zobaczymy konstelacje które umownie uważamy już za niebo jesienne: Koziorożca, Wodnika, Pegaza i Rybę Południową. Na południowym-wschodzie – Ryby i Wieloryba. Wschodnie niebo zajęte będzie przez Barana, Byka, Andromedę i Trójkąt. Na północnym-wschodzie, kolejno od horyzontu, ujrzymy Woźnicę, Perseusza i Kasjopeję.

Na południowy-zachód odpłynie Trójkąt Letni, tworzony przez najjaśniejsze słońca Lutni, Łabędzie i Orła. Na zachodzie znajdzie się inny letni gwiazdozbiór – Herkules.

Nisko na północy zawiśnie Wielki Wóz, a po przeciwnej stronie Gwiazdy Polarnej, blisko zenitu, Cefeusz.

1 sierpnia Słońce świeci od 5:05 do 20:31, 16 sierpnia – od 5:29 do 20:03, a 31 sierpnia – od 5:53 do 19:31. Gwiazda Dzienna rozpoczyna miesiąc w Raku, 10 sierpnia wchodzi do Lwa i jest w nim do końca miesiąca. Zodiakalnie osiąga Pannę 22 sierpnia o 20:53.

Układ faz Księżyca: ostatnia kwadra 8 sierpnia o 0:01, nów 16 sierpnia o 3:24, pierwsza kwadra 23 sierpnia o 12:12 i pełnia 30 sierpnia o 4:22. W apogeum Księżyc znajdzie się 11 sierpnia o 11:35, a w perygeum – 27 sierpnia o 7:40. 11 sierpnia Srebrny Glob spotyka na niebie Wenus, a niecałe dwie doby później – Saturna.

Zaćmień nie ma.

23 sierpnia w dolnej koniunkcji ze Słońcem znajdzie się Merkury. Na początku września będziemy go szukać na porannym niebie. W nadchodzącym miesiącu będzie to jeszcze raczej niemożliwe. Planeta zaczyna miesiąc w Lwie, 4 sierpnia wkracza do… Sekstansu! Jest to możliwe, gdyż orbita pierwszej planety jest mocno nachylona do ekliptyki. 22 sierpnia wraca do Lwa.

Na porannym niebie króluje Wenus. 4 sierpnia przechodzi z Byka do Oriona, 13 sierpnia – z Oriona do Bliźniąt. 17 sierpnia około 20:00 oddali się na niebie od Słońca na maksymalną odległość (46 stopni). Spójrzmy na planetę trzy razy w ciągu miesiąca, zawsze godzinę przed wschodem Słońca.

1 sierpnia, godzina 4:05. Wenus świeci 19 stopni ponad wschodnim horyzontem. Z odległości 86 milionów kilometrów widzimy ją jako tarczkę w fazie 40 procent o kątowej średnicy 29 sekund i jasności -4,4 magnitudo.

16 sierpnia, godzina 4:29. Planeta jest 24 stopnie ponad wschodnim widnokręgiem, odległość do niej to już 104 miliony kilometrów, faza 49 procent, kątowa średnica 24 sekundy, a jasność -4,3 wielkości gwiazdowej.

31 sierpnia, godzina 4:53. Wenus odnajdziemy na wysokości 26 stopni na wschodnim niebie. Planeta oddali się już od nas na 121 milionów kilometrów, zmniejszy średnicę kątową do 21 sekund, zwiększy fazę do 57 procent. Jej jasność to -4,2 magnitudo.

Mars jest w sierpniu niewidoczny. Powoli przemierza Lwa, „goniony” po ekliptyce przez Słońce. Elongacja planety maleje od 15 do 5 stopni (dogonienie Marsa przez Słońce, czyli koniunkcja, nastąpi w połowie września). W połowie sierpnia planetę od Ziemi dzieli 397 milionów kilometrów. Dokładnie rok wcześniej było to tylko 57 milionów kilometrów.

Z wieczornego nieba znika świecący w Lwie Jowisz. Na początku miesiąca można jeszcze wypatrywać go na wieczornym niebie krótko po zachodzie Słońca. 1 sierpnia o 21:15 (zmierzch cywilny) planeta świeci 6 stopni nad zachodnim horyzontem z blaskiem -1,7 magnitudo.

Przebywający w Bliźniętach Saturn przewędrował już na poranne niebo. Spójrzmy na niego, podobnie jak na Wenus, trzy razy, zawsze na godzinę przed wschodem Słońca. 1 sierpnia planeta widoczna jest 5 stopni nad horyzontem, 16 sierpnia – 16 stopni, a ostatniego sierpniowego poranka – 27 stopni. Odległość Saturna od Ziemi maleje w nadchodzącym miesiącu od 1,495 do 1,457 miliarda kilometrów. Jasność przez cały sierpień to 0 magnitudo. 31 sierpnia planeta spotka się na niebie z Wenus. Odległość kątowa pomiędzy nimi wyniesie 2 stopnie.

W sierpniu warto obserwować w Wodniku Urana, który 27 sierpnia znajdzie się w opozycji. Planeta góruje wtedy o pierwszej w nocy na wysokości około 28 stopni. Jasność Urana to 5,7 magnitudo (teoretycznie może być dostrzeżony gołym okiem, ale warto wziąć na obserwacje lornetkę). Ułatwieniem w odszukaniu planety będzie być może sigma Wodnika (gwiazda o jasności 4,8), którą planeta 12 sierpnia minie w odległości zaledwie 26 minut kątowych. Względem tej gwiazdy najwygodniej będzie przez cały sierpień obserwować poruszanie się planety na tle gwiazd stałych.

Warto też zwrócić się w kierunku Koziorożca i odnaleźć tam Neptuna. Opozycja planety nastąpi 6 sierpnia. W połowie miesiąca planeta góruje około północy na wysokości 21 stopni. Jasność Neptuna to 7,8 wielkości gwiazdowej, a więc do jego odszukania wśród gwiazd potrzebna będzie dobra lornetka lub niewielka luneta. Aby znaleźć ósmą planetę, należy obserwować okolicę gwiazdy theta Koziorożca (4,1 magnitudo). Neptun znajduje się zaledwie pół stopnia od niej.

Pluton przebywa w Wężu. Gdy zapada astronomiczny zmrok (w połowie sierpnia około 22:30), dziewiąta planeta jest już tylko około 18 stopni ponad południowo-zachodnim horyzontem. Jasność Plutona, 13,9 magnitudo, wskazuje, że do jego obserwacji potrzebny jest teleskop o średnicy zwierciadła powyżej 15 centymetrów.

4 sierpnia w opozycji znajdzie się planetoida Psyche (16) o jasności około 9,3 magnitudo. W nadchodzącym miesiącu szukać jej należy w Koziorożcu.

W połowie sierpnia około 3:00 warto spojrzeć w kierunku granicy Wieloryba i Wodnika i odszukać tam dwie planetoidy: Westę (6,5 magnitudo) i Metisa (9,7 magnitudo). Na niebie dzielić je będzie kąt zaledwie 1 stopnia.

Pomiędzy 17 lipca i 24 sierpnia na niebo wylatują meteory z roju Perseidów, związanego z okresową kometą 109P/Swift-Tuttle. Maksimum roju to 12 sierpnia. Tego poranka na niebie w ciągu godziny powinniśmy dostrzec kilkadziesiąt śladów. W obserwacjach prawie wcale nie będzie przeszkadzał Księżyc w fazie 15 procent.

I na koniec kartka z astrokalendarza. 5 sierpnia minie 35 lat od czasu, gdy w pobliżu Marsa przeleciał Mariner 7. Trzy dni później przypada także 35 rocznica startu księżycowej sondy Sond 7. Piętnaście lat temu, 25 sierpnia 1989 roku, w pobliżu Neptuna przeleciał Voyager 2. 28 sierpnia minie 215 lat od odkrycia przez Williama Herschela Enceladusa, księżyca krążącego wokół Saturna.

Zapraszamy do obserwacji nieba.

Autor

Michał Matraszek

Komentarze

  1. Artur    

    ciekawostka – uzupelnienie — w sierpniowym Swiecie Nauki (str. 90) napisali:
    „… jednak w tym roku Perseidy przygotowaly cos specjalnego: zwykle maksimum bedzie poprzedzone krotkotrwalym deszczem meteorow wywolanym przez waski, lecz bardzo gesty strumien okruchow, ktore oderwaly sie od komety niespelna 150 lat temu. 11 sierpnia okolo 23:00 meteory moga pojawiac sie nawet co kilkanascie sekund; beda jednak wyraznie slabsze od obserwowanych w zwyklym maksimum.”
    jesli to prawda, co juz fachowcy z AstroNetu ocenia najlepiej, mysle ze moze to byc ciekawe

Komentarze są zablokowane.