3 kwietnia około 17:00 Jowisz znajdzie się w opozycji względem Słońca. Widoczny jest przez całą noc w gwiazdozbiorze Panny, 11 stopni na zachód od Spiki, najjaśniejszej gwiazdy konstelacji.

W okresie wokół opozycji planeta wschodzi razem z zachodem Słońca, góruje nad południowym widnokręgiem w połowie nocy i zachodzi o wschodzie Gwiazdy Dziennej. Górowanie Jowisza wypada obecnie około godziny 1:00 na wysokości około 35 stopni (w północnej Polsce kilka stopni niżej, w południowej – wyżej).

Jowisza trudno pomylić z jakimkolwiek innym obiektem. Króluje na niebie jasnością (-2,5 magnitudo), świecąc spokojnym (nie mruga), żółtawym blaskiem.

W okresie opozycji odległość Jowisza od naszej planety osiąga minimalną wartość. Tym razem wynosi ona 667 milionów kilometrów (zmienia się nieco od opozycji do opozycji ze względu na eliptyczność orbit planet). Z tej odległości tarczę planety widzimy pod kątem od 42 do 44 sekund kątowych (Jowisz jest silnie spłaszczony, stąd różne średnice: biegunowa i równikowa).

Przez lornetkę (dobrze, żeby była nieruchoma) dostrzec można w pobliżu planety 4 księżyce galileuszowe – Io, Europę, Ganimedesa i Callisto. Teleskop amatorski pozwoli na obserwacje zjawisk zachodzących w atmosferze – pasów równoległych do równika i Wielkiej Czerwonej Plamy.

W tej samej części nieba (na lewo i poniżej Jowisza) łatwo znajdziemy Spikę – najjaśniejsze “słońce” Panny. To gwiazda ciągu głównego (B1V) o mocy promieniowania 2000 razy przewyższającej moc Słońca. Z odległości 260 lat świetlnych widzimy ją jako obiekt o jasności +1 magnitudo.

Jowisz przemieszcza się wśród gwiazd bardzo powoli. 27 września znajdzie się w minimalnej odległości kątowej od Spiki (3 stopnie). Będzie jednak na niebie zbyt blisko Słońca, by dało się to złączenie obserwować (koniunkcja 22 października). 30 listopada planeta opuści Pannę i wejdzie do Wagi.

Zachęcamy do obserwacji nieba! Jowisz wart jest tego, aby w jego kierunku zwrócić wzrok i sprzęt optyczny.