W końcu stycznia 2009 ciekawe zjawiska astronomiczne dziać będą się wieczorem, gdyż na niebie pojawi się Księżyc (którego nów ma miejsce 26 stycznia) mijając w niewielkiej odległości trzy planety Układu Słonecznego. Gdy Wenus z Uranem schowają się za horyzontem – po drugiej stronie widnokręgu pojawia się planeta z pierścieniami, która za półtora miesiąca będzie w opozycji.
Przełom stycznia i lutego to początek okresu bardzo dobrej wieczornej widoczności Księżyca na półkuli północnej.
W ostatnim tygodniu stycznia Księżyc przejdzie blisko trzech planet obiegających Słońce. Pierwszą z planet będzie Neptun, który spotkanie z naturalnym satelitą Ziemi (w odległości 1,5 stopnia) będzie miał 27 stycznia. Niestety zbliżenie to będzie bardzo trudne do zaobserwowania, gdyż Księżyc będzie zaledwie dzień po nowiu (faza 2%) i zajdzie (a razem z nim Neptun) zanim zrobi się ciemno.
Dwa dni póżniej nastąpi spotkanie z Uranem. Będzie je można bez problemu obserwować, gdyż oba ciała niebieskie zajdą długo po zachodzie Słońca. Faza Księżyca wzrośnie już do 11%, a dystans do siódmej planety Układu Słonecznego wyniesie około 4°.
Podobna odległość będzie dzieliła Księżyc i Wenus dzień później. Księżyc zwiększy fazę do 18%, zaś Wenus, kontynuując zbliżanie się do Ziemi zwiększy swoje rozmiary kątowe do 30″ jasność do -4,55 magnitudo, a faza (w przeciwieństwie do Księżyca) zmniejszy się do 41%. Będzie ona coraz łatwiej obserwowalna przez lornetki.
Pod koniec stycznia 2009 Księżyc przejdzie w odległości około 4° najpierw od Urana, a dzień później od Wenus. Rysunek wykonano na podstawie programu Starry Night (http://www.starrynighteducation.com).
Gdy widoczne wieczorem planety znikną za horyzontem można będzie przenieść swój wzrok na widnokrąg wschodni, gdzie około godziny 20:00 pojawi się szósta planeta Układu Słonecznego. Przez lornetki można próbować dostrzec największego i najjaśniejszego księżyca Saturna – Tytana, który 27 stycznia osiągnie maksymalną elongację zachodnią (wtedy są najlepsze warunki do jego obserwacji, ponieważ jest najdalej od macierzystej planety).
W związku ze zbliżaniem się Saturna do opozycji (która nastąpi 8 marca) zwiększa się jego jasność i średnica kątowa. W tym tygodniu osiągną one wartości odpowiednio: 0,8 magnitudo i 19″
Mapka przedstawia położenie Saturna pod koniec stycznia 2009. Planeta wschodzi już około godziny 20:00 i jest widoczna do rana. Rysunek wykonano na podstawie programu Starry Night (http://www.starrynighteducation.com).
