Przełom stycznia i lutego to okres, w którym z wieczornego nieba znika Jowisz w związku ze zbliżaniem się planety do koniunkcji ze Słońcem. W pierwszej połowie nocy widać jeszcze dwie planety oraz zbliżąjący się do pełni Księżyc. Po północy dobrze widoczny jest Saturn, a nad samym ranem można jeszcze dostrzec Merkurego, który w tym tygodniu będzie w maksymalnej elongacji.
30 stycznia o godzinie 7:18 Księżyc przejdzie przez pełnię, dlatego najbliższe kilka nocy będzie rozświetlonych przez jego silne światło. W drodze do pełni Księżyc odwiedzi gwiazdozbiory Byka, Bliźniąt, Raka i Lwa, spotykając się po drodze z jasnymi gwiazdami tych konstelacji oraz z Marsem.
W nocy z poniedziałku na wtorek będzie można zobaczyć Księżyc na wschód od Plejad. Wieczorem odległość Srebrnego Globu od tej gromady gwiazd wynosić będzie nieco ponad 4°.
Równocześnie Księżyc będzie znajdował się niezbyt daleko od Aldebarana – najjaśniejszej gwiazdy w konstelacji Byka. W nocy z poniedziałku na wtorek gwiazdę i Księżyc będzie dzielił dystans około 10°, natomiast dobę później – ponad 11°.
We wtorek 26 stycznia naturalny satelita Ziemi przechodzić będzie blisko El Nath – drugiej co do jasności gwiazdy Byka. W momencie pokazanym na mapce Księżyc będzie się znajdował 3,5 stopnia od β Tau, a do rana odległość ta zmniejszy się do 3,5 stopnia.
Następnej nocy Ksieżyc częściowo zakryje gromadę otwartą gwiazd M35. Jednak zjawisko nie będzie efektowne, ponieważ faza Księżyca będzie wynosić 91% i słabe gwiazdy gromady będą ginąć w jego poświacie.
Czwartkowy wieczór 28 stycznia watro zaplanować wolny i przeznaczyć go na obserwacje zakrycia jednej z jaśniejszych gwiazd konstelacji Bliźniąt, gwiazdy Wasat (czyli δ Gem) o jasności 3,5 magnitudo. Jeśli tylko będzie pogodnie, to całe zjawisko będzie bardzo dobrze widoczne, ponieważ oba ciała niebiańskie będą wtedy ponad 40° nad widnokręgiem. Utrudnieniem będzie jednak faza Srebrnego Globu, która będzie wynosić 97%.
W poniższej tabeli zamieszczone są momenty zakryć i odkryć dla kilku miast w naszym kraju:
| miasto | zakrycie | odkrycie |
|---|---|---|
| Gdańsk | 20:04 | 21:07 |
| Kraków | 20:00 | 21:09 |
| Krosno | 20:01 | 21:10 |
| Łódź | 20:01 | 21:09 |
| Poznań | 19:59 | 21:05 |
| Suwałki | 20:08 | 21:12 |
| Szczecin | 19:58 | 21:03 |
| Warszawa | 20:03 | 21:10 |
| Wrocław | 19:58 | 21:05 |
| Żywiec | 19:59 | 21:08 |
W piątek 29 stycznia Księżyc będzie już dzień przed pełnią i będzie przebywał w gwiazdozbiorze Raka. Nie ma w nim jasnych gwiazd, ale obecnie znajduje się w nim jasny Mars, który w ten piątek będzie w opozycji do Słońca (czyli po przeciwnej stronie Ziemi niż Słońce), w związku z czym przez najbliższe kilka dni Czerwona Planeta będzie najbliżej naszej planety i będzie miała maskymalną jasność i rozmiary kątowe.
Jednak w tym roku Mars znajduje się w niekorzystnym położeniu względem nas (odległy jest od Ziemi o prawie 100 milionów kilometrów) i w związku z tym ma mało imponującą jasność -1,3 magnitudo i rozmiar tarczy 14″. Co nie przeszkadza jednak być najjaśniejszym obiektem w swojej okolicy.
W piątek wieczorem Księżyc od Marsa będzie dzieliło około 9°, a prawie w połowie drogi między nimi znajdzie się gromada otwarta M44. Jednak ze względu na bliską pełnię będzie ona słabo widoczna.
Ostanim akcentem tego tygodnia związanym z Księżycem będzie niedzielne zbliżenie Srebrnego Globu z Regulusem. Wieczorem Regulusa będzie znajdował się 6° od Srebrnego Globu.
Mapka pokazuje położenie Jowisza wieczorem w czwartym tygodniu stycznia 2010.
Rysunek wykonano na podstawie programu Starry Night (http://www.starrynighteducation.com).
Koniec stycznia zbiegnie się w tym roku z końcem dobrej wieczornej widoczności Jowisza, który za miesiąc będzie w koniunkcji ze Słońcem. Dlatego osoby, które chcą jeszcze obserwować tę planetę powinny dobrze wykorzystać najbliższe dni.
Niestety ze względu na którkie przebywanie planety nad horyzontem wieczorem słabo będą widoczne jego księżyce, dlatego aż do powrotu Jowisza na poranne niebo nie będę zamieszczał informacji o ich konfiguracji.
W tym tygodniu Jowisz świecił będzie z jasnością -2 mangitudo, a jego tarcza będzie miała wielkość 34″.
Mapka pokazuje położenie Urana w ostatnim tygodniu stycznia 2010.
Rysunek wykonano na podstawie programu Starry Night (http://www.starrynighteducation.com).
Lepsze od jowiszowych są warunki widoczności Urana, który około godziny 18:30 (czyli wtedy, kiedy już jest noc astronomiczna)znajduje się około 20° nad zachodnim horyzontem. W nadchodzącym tygodniu planeta będzie świecić z jasnością 5,9 magnitudo i znajdować się będzie nieco ponad 2° na zachód od gwiazdy 20 Psc.
Mapka pokazuje położenie Saturna w ostatnim tygodniu stycznia 2010.
Rysunek wykonano na podstawie programu Starry Night (http://www.starrynighteducation.com).
W drugiej połowie nocy można obserwować jeszcze dwie planety Układu Słonecznego. Jako pierwszy wschodzi Saturn, który pojawia się nad horyzontem około godziny 21:30. Planeta znajduje się obecnie około 10' na północ od gwiazdy Zaniah (η Virginis) i zbliża się powoli do opozycji 22 marca. Odznacza się to również tym, że już od kilkunastu dni Saturn porusza się ruchem wstecznym.
Przez najbliższe dni Saturn będzie świecił z jasnością 0,7 magnitudo, natomiast średnica jego tarczy będzie wynosić 19″. Maksymalna elongacja Tytana wypada 30 stycznia.
Mapka pokazuje położenie Merkurego w ostatnim tygodniu stycznia 2010.
Rysunek wykonano na podstawie programu Starry Night (http://www.starrynighteducation.com).
Tuż przed wschodem Słońca można próbować odnaleźć Merkurego. Planeta w tym tygodniu (27 stycznia) osiągnie Merkury 10 minut przed siódmą„>maksymalną elongację zachodnią, przez co warunki do obserwacji Merkurego będą najlepsze podczas tego okresu widoczności. Mapka pokazuje położenie Merkurego na godzinę przed wschodem Słońca, ale warto poczekać, aż planeta wzniesie się wyżej.
Do końca tygodnia jasność Merkurego będzie wynosić -0,1 magnitudo i będzie powoli rosnąć, zwiększać się będzie też faza (do 70% w niedzielę 31 stycznia), zmniejszać się zaś będzie średnica kątowa, która będzie wynosić około 6″.
