Po niedawnej pełni Księżyc wciąż będzie głównym aktorem na nocnym niebie, szczególnie w pierwszych dniach tygodnia, gdy większa część widocznej z Ziemi części Księżyca będzie oświetlona przez Słońce. Do niedzieli 12 sierpnia faza Srebrnego Globu zmniejszy się do 25%, a tego dnia przejdzie on blisko Jowisza (tym razem do zakrycia niestety nie dojdzie), tworząc malowniczą parę. Około 20° na wschód od Jowisza świeci sporo jaśniejsza od niego Wenus, a wieczorem Mars przejdzie między Saturnem a Spiką. Jak co roku pod koniec tygodnia spodziewane jest maksimum Perseidów.
Pierwsze trzy dni drugiego tygodnia sierpnia naturalny satelita Ziemi spędzi w gwiazdozbiorze Ryb, w którym nie ma gwiazd jaśniejszych od 3,5 magnitudo. Do środy 8 sierpnia można obserwować wędrujący przez Ryby Księżyc, którego faza zmniejszy się od 84% w poniedziałek do 67% w środę, dzięki czemu jego blask będzie coraz mniej przeszkadzał w obserwacjach. Codziennie też Księżyc będzie wschodził pół godziny później niż poprzednim razem.
W czwartek 9 sierpnia Księżyc wejdzie do gwiazdozbioru Barana, a o godzinie 20:55 naszego czasu przejdzie przez III kwadrę i będzie wtedy oświetlony dokładnie w połowie. W chwili pokazanej na mapce (czyli o godzinie 1:12) Srebrny Glob będzie świecił prawie dokładnie na południe od najjaśniejszych gwiazd konstelacji Barana: prawie 9° od Hamala, 8,5 stopnia od gwiazdy Sheratan oraz 8° na południe od gwiazdy Mesarthim. Ta ostatnia gwiazda jest znanym układem podwójnym, w którym gwiazdy o jasności ok. +4,8 wielkości gwiazdowej są oddalone od siebie o mniej więcej 8″.
W nocy z 10 na 11 sierpnia Księżyc przetnie
Na koniec tej części wypada wspomnieć o corocznym roju meteorów Perseidów, które promieniują już od końca trzeciej dekady lipca, ale swoje maksimum mają zawsze około 12 sierpnia. W tym roku maksimum spodziewane jest 12 sierpnia między 14 a 16:30 naszego czasu, czyli w trakcie dnia, kiedy można będzie spodziewać się ponad 100 meteorów na godzinę. Już teraz obserwuje się ponad 15 meteorów na godzinę, czyli 1 co mniej więcej 4-5 minut.
Ale pomimo tego warto obserwować ten rój, ponieważ Perseidy należą do meteorów szybkich (prędkość zderzenia z atmosferą Ziemi wynosi 59 km/s) i jasnych. Często po przelocie zostają smugi dymu rozwiewanego przez wiatry. Wykonując kilkunastosekundowe zdjęcia tego samego obszaru nieba przez dłuższy czas przy odrobinie szczęścia da się zarejestrować taką właśnie sytuację (
W drugiej części nocy nad wschodnim widnokręgiem świecą jasny Jowisz oraz jeszcze jaśniejsza Wenus. Pierwsza z planet przebywa w gwiazdozbiorze Byka, natomiast druga – w gwiazdozbiorze Oriona, w najbardziej na północy wysuniętej jego części. Dystans między planetami stopniowo się zwiększa i pod koniec tygodnia przekroczy 20°. W weekend do planet dołączy Księżyc w fazie cienkiego sierpa, ale do niedzieli zdąży dotrzeć jedynie do Jowisza.
Jowisz świeci obecnie z jasnością -2,2 wielkości gwiazdowej, zaś jego tarcza ma średnicę 37″ i przez cały tydzień będzie przebywał mniej więcej 5° na północ od Aldebarana, najjaśniejszej gwiazdy Byka oraz tuż nad Hiadami. W układzie księżyców galileuszowych będzie można zaobserwować następujące zjawiska:
- 8 sierpnia, godz. 4:00 – wejście cienia Europy na tarczę Jowisza,
- 8 sierpnia, godz. 4:32 – wejście cienia Io na tarczę Jowisza (2 cienie księżyców galileuszowych na Jowiszu jednocześnie!),
- 9 sierpnia, godz. 1:46 – wejście Io w cień Jowisza (początek zaćmienia),
- 10 sierpnia, godz. 0:18 – wejście Io na tarczę Jowisza,
- 10 sierpnia, godz. 0:32 – wyjście Ganimedesa z cienia Jowisza (koniec zaćmienia),
- 10 sierpnia, godz. 1:10 – wyjście Europy z cienia Jowisza (koniec zaćmienia),
- 10 sierpnia, godz. 1:12 – jednoczesne zejście cienia Io z tarczy Jowisza oraz wejście Europy za tarczę planety (początek zakrycia),
- 10 sierpnia, godz. 2:26 – zejście Io z tarczy Jowisza,
- 10 sierpnia, godz. 3:38 – wyjście Europy zza tarczy Jowisza (koniec zakrycia),
- 10 sierpnia, godz. 3:40 – Ganimedes chowa się za tarczę Jowisza (początek zakrycia).
Jak widać bardzo dużo będzie się działo rankiem 10 sierpnia, kiedy to jedne księżyce będą się pojawiać, a inne znikać. Np. Europa wyjdzie z cienia planety tuż przy jej tarczy i 2 minuty później schowa się za nią na prawie 3,5 godziny.
W sobotę 11 sierpnia do gwiazdozbioru Byka wkroczy Księżyc w fazie 38%. O godzinie podanej na animacji Srebrny Glob będzie znajdował się między Plejadami a Aldebaranem, około 5,5 stopnia od M45 i 8,5 stopnia od α Tauri. Jednocześnie 9° na wschód od Księżyca będzie świecił jasny Jowisz.
Dobę później faza Księżyca zmniejszy się do 29%, a o godzinie podanej na mapce odnajdziemy go między Aldebaranem a El Nath, mniej niż 3° od Jowisza oraz 6° od Aldebarana. Do drugiej pod względem jasności gwiazdy Byka będzie Księżycowi brakowało 10,5 stopnia.
Wenus aktualnie odwiedza północne rubieże gwiazdozbioru Oriona. Planeta wciąż oddala się od Ziemi i do końca tygodnia jej jasność zmniejszy się do -4,3 magnitudo, średnica tarczy Wenus zmniejszy się do 25″, natomiast faza urośnie do 48%. W piątek 9 sierpnia Wenus przejdzie mniej niż 5° na południe od gromady otwartej M35.
Wieczorem tuż po zachodzie Słońca coraz gorzej widoczne są Mars z Saturnem. W tym tygodniu Czerwona Planeta prawie dogoni już Saturna, jednak z naszych szerokości geograficznych widoczne to będzie słabo, ponieważ o godzinie podanej na mapce wszystkie 3 ciała niebiańskie będą świecić zaledwie około 10° nad widnokręgiem. Mars świeci z jasnością +1,1 magnitudo, a jego tarcza ma średnicę 5,5 sekundy kątowej i fazę 90%. Saturn natomiast świeci o 0,3 magnitudo mocniej, a przez teleskopy można obserwować jego tarczę o średnicy 16″. W niedzielę 12 sierpnia Saturn znajdował się będzie 4,5 stopnia od Spiki (jasność +0,9 wielkości gwiazdowej), natomiast Mars – mniej niż 2° od najjaśniejszej gwiazdy w Pannie oraz nieco ponad 3° od Saturna.