Z powierzchni Io nieustannie wypływają olbrzymie ilości lawy. Ziemska aktywność wulkaniczna jest w porównaniu z Io karzełkiem. Ciągle zmieniająca się powierzchnia księżyca Jowisza utrudnia określenie jego wieku.

Ustalenie wieku księżyca Io jest kluczowe dla poznania i zrozumienia procesu kształtowania odległego świata. Sposobem na to jest liczenie kraterów powstałych od upadku meteorytów – im więcej ich jest, tym starszy jest obiekt badań. Jednak aktywność wulkaniczna Io tak szybko zmienia jego powierzchnię, że nie odnaleziono tam ani jednego takiego krateru.

Dr Denis Matson, naukowiec w laboratorium JPL NASA, szuka nowego sposobu na określenie wieku Io. Do jego ustalenia Matsos wykorzysta odczyty temperatury. Bilans przepływu ciepła na Io wskazuje na ciągłe chłodzenie powierzchni. Ta, w zależności od tego, czy powstała z dawniejszego czy nowszego wypływu lawy, jest chłodniejsza bądź cieplejsza. Te informacje, porównywane z innymi danymi dotyczącymi powierzchni Io, pozwolą określić wiek i historię księżyca.

Trzeba będzie oszacować, jaka objętość magmy wydostaje się na powierzchnię Io i przewidzieć, co dzieje się pod nią. Ma to wielki wpływ na to, jak formuje się stygnąca lawa i jak szybko traci temperaturę. W oparciu o te dane oraz model wypływania i stygnięcia lawy oszacowano już grubość wartwy lawy na 1 – 2 m.

Wszelkie potrzebne dane zbierane będą przez sondę Galileo. Wykorzystywana będzie aparatura rejestrująca podczerwień.

Autor

Wojciech Rutkowski