W gęstej, blado-pomarańczowej atmosferze Tytana, największego księżyca Saturna, wieją silne wiatry. Do takiego wniosku doszła grupa astronomów kierowana przez Theodora Kostiuka z NASA. Szczegóły opublikowano w piśmie „Geophysical Research Letters” 15 czerwca b.r.

Tytan jest drugim co do wielkości księżycem w Układzie Słonecznym i największym satelitą Saturna. Cieszy się ogromnym zainteresowaniem astronomów ze względu na swoją gęstą atmosferę, której skład przypomina atmosferę ziemską sprzed kilku miliardów lat. Jego okres obrotu wokół własnej osi jest długi – 16 ziemskich dni.

Pierwsze próby zarejestrowania ruchów atmosfery Tytana przeprowadzono 12 lat temu. Wtedy to Tytan zakrywał gwiazdę 28 Sagittarii. Kształt krzywej zmian blasku gwiazdy podczas zaćmienia pozwolił oszacować wtedy grubość, gęstość i prędkość ruchu górnych warstw atmosfery Tytana.

Najnowsze obserwacje przeprowadzone przy pomocy bardzo czułego spektrometru, umieszczonego w ognisku 3-metrowego podczerwonego teleskopu na Mauna Kea na Hawajach polegały na wykonaniu pomiarów przesunięcia Dopplerowskiego widma spektralnego atmosfery Tytana. Przemieszcza się ona zgodnie z ruchem obrotowym satelity z prędkością 210 m/s. Prędkość jednak jest niepwena: Wyniki jakie uzyskaliśmy są unikatowe w tym, że wskazują kierunek wiatru zgodny z kierunkiem obrotu Tytana wokół własnej osi – podkreślił Kostiuk.

Wyniki uzyskane przez grupę Kostiuka pozwolą na dokładniejsze zaplanowanie misji sondy Cassini. Jej głównym celem jest bowiem opuszczenie próbnika o nazwie Huygens w atmosferę Tytana.