1. 

   Andrew   15 stycznia 2004 at 19:29  

   brawo!! — Bardzo się z tego cieszę.
   Znacie może polską stronę poświęconą tej misji na Marsa??

   1. MIR   15 stycznia 2004 at 23:58  

      strona poslska — nio znam najnowsze niusy i fotki prosto z nasa 🙂 http://www.astronet.pl 😀

      
2. 

   NitaJerzy   17 stycznia 2004 at 10:33  

   Mars — Mars
   Mars

   Mars to taka jedna
   wielka piaskownica dla dzieci
   u nas jakoś przedwcześnie
   zmarłych na białaczkę
   a teraz hasających beztrosko
   na tej bliskiej planecie
   która nigdy dotąd nie zaznała
   wojen chorób czy głodu.

   Ale, ale …

   Nasze wszędobylskie
   sondy kosmiczne
   już wypatrzyły że
   dobry Bóg znowu
   zapomniał ubrać je
   w solidne ochronne
   skafandry.

   Nita Jerzy

   1. Jakub Skowron   17 stycznia 2004 at 12:24  

      Całkiem ładnie, ale … — … nie pasuje mi trochę planeta do treści. Mars to bóg wojny, a jego księżyce Fobos i Deimos to ‘strach’ i ‘ból’. Stąd trochę dziwnie brzmi:
      > na tej bliskiej planecie
      > która nigdy dotąd nie zaznała
      > wojen chorób czy głodu

      
      1. 

         Jerzy   21 stycznia 2005 at 23:47  

         poezja… — …liryka to ta forma poezji w ktorej dominuje przenosnia,wiec wszystko jest O.K.

   2. MIR   17 stycznia 2004 at 12:28  

      hmm — kacik poezi?:D to ja tez:) …

      Wśród braci swych w mroku powstała
      Krwawym całunem przez rzymian owiana
      Jak oko bogów na krew ludzką przelaną spoglądała
      Przez wielkich bogiem krwi przelanej nazwana

      Dziś dalej nad nami góruje razem z ludzmi wiruje
      Z pośród innych swych towarzyszy na cel wybrana
      W nim to nienawiść przez wieki drzemie skrywana
      Dziś nie jeden o nim plany i marzenia swe snuje
      Na jego podbój metalowe bestie szykuje
      Nasi ojcowie dzięki i dary jemu składali
      Na próżno, bowiem teraz to jej nie ocali

      Czas ciszy dziewictwa jego szybko mija
      Nasza żelazna ręka jak złoty wąż go owija
      Jego czerwień pustynną błękitem chcemy zalać
      Nie zostanie z niego nic co byśmy chcieli ocalać

      Niebawem wybrani jego czerwień zdobędą
      I powoli w setkach przybywać tam będą
      Nowe ogrody Babilonu stworzą
      Potem swe potomstwo pomorzą
      Ziemią nasza drogą się stanie
      Lepsze jutro na nim powstanie

      Nie dane wam będzie jego błękitu podziwiać
      Nie dowiecie się, co lasy tam będą skrywać
      Ostoją waszą nadzieją upragnioną będzie
      Kiedy tam życie nowe stworzymy wszędzie

      Lecz pamiętaj młody podróżniku
      Przeszkód tam czeka cię bezliku
      Nie na darmo bogiem wojen go nazwali
      Ci, co niegdyś w chwale za niego umierali

      MIR

      
      1. 

         Jakub Skowron   17 stycznia 2004 at 12:50  

         Brawo ! — Obyś był wieszczem.
         Ja, podchwycając temat, dorzucę swoje trzy grosze. Oto mój utwór powstały w trakcie pięciominuowej improwizacji:

         Czego Bush szuka na Czertwonej Planecie?
         Jakto dzieci, nie wiecie?
         Ja wam to prosto opowiem,
         Niech się o tym społeczeństwo dowie.
         Nie znalazł w Iraku broni masowego rażenia,
         Jego poparcie na gorsze się zmienia.
         Może więc na Marsie tę broń znależć ma nadzieję.
         Liczmy, że mu wiatr w oczy tam pyłem nie zawieje!
         Choćby i Putin go wyprzedził
         I dziesięć razy taniej wystrzelił
         Ludzi, mnie to nie szkodzi.
         Niech nikt nam na Marsa drogi nie zagrodzi!

         1. Jakub Skowron   17 stycznia 2004 at 13:00  

            Errata — Po chwili zastanowienia postanawiam w moim M-wierszu (wierszu minutowym, co mniej więcej odpowiada czasowi powstania) piątą linijkę od końca zmienić na:

            Niech mu tam Pustynna Burza w oczy pyłem nie zawieje!

            

         2. T   18 stycznia 2004 at 15:21  

            Poezja — A tam F..k z poezją. To będzie ciężka inżynierska robota…… A nie ?

            
      2. 

         Figofage   18 stycznia 2004 at 23:21  

         To jest super — juz dawno nie czytalem tak dobrych tekstow. Widze, ze dla Polskiej poezji nie nadszedl jeszcze kres. Naprawde super wiersz:D Brawo dla autora:D

3. 

   Ciekawski   21 stycznia 2004 at 09:18  

   Jestem pod wrażeniem — Od dzis poezja przestaje mi sie kojarzyc z czasami licealnymi i katorga jezyka polskiego 😉 Brawa dla autorow.

4. 

   wanila   21 stycznia 2005 at 15:34  

   do Figofage — kim jesteś??

Komentarze są zablokowane.