W niedzielę na Ziemię powróciła kapsuła sondy Stardust, niosąca uwięzioną w aerożelu materię komety Wild 2. Po siedmioletniej misji, naukowcy zajrzeli do wnętrza kapsuły.
Misja Stardust przebiegała idealnie. Sonda została wystrzelona 7 lutego 1999 roku. Dwa lata później powróciła w okolice Ziemi, aby przyśpieszyć w polu grawitacyjnym naszej planety. W styczniu 2004 dotarła do komety Wild 2.
Kometa Wild 2 była doskonałym celem pod względem naukowym. Krążyła w zewnętrznej części Układu Słonecznego, aż w 1974 roku podczas zbliżenia do Jowisza jej orbita zmieniła się i kometa zaledwie parę razy przeleciała bliżej Słońca. Dlatego uważa się, że Wild 2 jest zbudowana z pierwotnej materii – takiej, z jakiej powstawał Układ Słoneczny 4,6 miliarda lat temu i mogącej zawierać substancje organiczne (według jednej z hipotez, trafiły one na Ziemię właśnie za pośrednictwem komet).
Podczas przelotu w pobliżu komedy, sonda Stardust otworzyła 35-centymetrową pułapkę na pył (wcześniej w ten sposób próbkowała cząsteczki międzyplanetarnej materii). Okruchy komety zostały uwięzione w aerożelu – ultralekkiej substancji przypominającej zamarznięty gaz – wpadając z dużą prędkością wbijały się w aerożel, pozostawiając lejkowate ślady. Przy tym wykonano 72 zdjęcia zamarzniętego jądra komety.
Po siedmioletniej podróży, podczas której przebyła 4,6 miliarda kilometrów, kapsuła sondy powróciła na Ziemię (Stardust wylądował!“>o lądowaniu Stardust pisaliśmy w niedzielę).
We wtorek, w sterylnym laboratorium, otwarto kapsułę. Wcześniej Dow Brownlee, kierujący zespołem badaczy w Centrum Kosmicznym Johnsona w Houston, uprzedził kolegów, że śladów w aerożelu być może nie będzie się dało zobaczyć gołym okiem. Przewidywano, że uda się złapać kilkanaście okruchów mniejszych niż średnica włosa i jedną większą niż 1 mm. Rezultaty przeszły jednak najśmielsze oczekiwania. W aerożelu widać mnóstwo śladów, jeden wielkości nawet około centymetra.
W aerożelu może być nawet ponad milion cząstek o wielkości ponad 1 mikrona. Dobrze widać ślady w kształcie marchewki, powstałe podczas wpadania materii w pułapkę. Na końcach widać ciemny pył.
Nad badaniem składu, właściwości chemicznych i fizycznych, obecnością związków organicznych i spektroskopią będzie pracowało teraz ponad 150 naukowców z całego świata. Ponad 65 tysięcy ochotników zgłosiło się do projektu Stardust@home, w którym mogą pomóc w poszukiwaniu cząsteczek pyłu w aerożelu.
Prace naukowców w laboratorium JSC można
Misja w ciągu dekady kosztowała 200 milionów dolarów. Brownlee trafnie ucina dyskusje o zasadności takich wydatków na badania kosmiczne: “tyle samo kosztuje przez 10 lat dobrze zarabiający gracz baseballa“.
procyon
świetnie — Bałem się, że pułapka będzie pusta. A tu taka przyjemna niespodzianka. Gratulacje dla NASA!
Mikkael
Co w przyszłości szykuje NASA ? — http://solarsystem.nasa.gov/index.cfm
Na tej stronie znalazłem kilka interesujących projektów i pomysłów na przyszłe misje NASA w badaniach Układu Słonecznego . Jest kolejna misja sample – return do komety , orbiter Neptuna i inne… Niestety jedynie o Uranie w kontekście szerszych badań nie pomyśleli . Ciekawe ile z tego zostanie naprawdę zrealizowane…
procyon
New Horizons II — Słyszałem kiedyś coś o New Horizons II, który przemknąłby koło Urana badając później KBO. Badanie Urana byłoby bardzo ciekawe, ponieważ odbyłoby się w czsie równonocy. Start około 2009. Nie wiem czy są to jeszcze aktualne plany.(?)
mir
filmy nasa z startow — witam moze wiecie skad sciagnac takowe filmy naprzyklad z startu new horisonts albo ladowania stardust
bo.. http://mediaarchive.ksc.nasa.gov/index.cfm mozna tylko ogladac a nieda sie ich sciagnac:?
tak ze jezeli ktos ma to prosze o pomoc
mir83@o2.pl lub tu:)
pozdrawiam