Mgławica Tarantula to jeden z najbardziej aktywnych gwiazdotwórczo regionów w najbliższym nam regionie Wszechświata. Teraz, dzięki stworzonemu przez ESA, ESo i NASA pakietowi Photoshop FITS Liberator, młody astronom amator stworzył na podstawie zdjęcia wykonanaego przez teleskop Hubble’a wspaniałą panoramę.

Mgławica Tarantula, znana również pod nazwą 30 Doradus znajduje się w odległości 170 tysięcy lat świetlnych w Wielkim Obłoku Magellana, który jest widoczny również nieuzbrojonym okiem (na niebie południowym) jako rozległa biała poświata. Astronomowie uważają, że ta mała, nieregularna galaktyka przechodzi obecnie przez niespokojny okres życia. Wieki Obłok Magellana okrąża Drogę Mleczną i doswiadczył kilku „bliskich spotkań” z nią. Uważa się, że to odziaływanie zainicjowało okres gwałtownej formacji gwiazd, którego cześć jest wyraźnie widoczna w Mgławicy Tarantula.Tarantula to największy „żłobek” gwiezdny w najbliższym na Wszechświecie. Gdyby to ogromne skupisko gwiazd, gazu i pyłu znajdowało się w odległości takiej jak Mgławica w Orionie, byłoby widoczne w dzień i pokrywało jedną czwartą nieba.

Hubble Heritage

NGC 2070 (mgławica Tarantula) jest bardzo rozległą i niezmiernie jasną mgławicą emisyjną położoną w Wielkim Obłoku Magellana, będąca zgrupowaniem obłoków H II charakteryzujących się szybkimi i złożonymi ruchami. Jest to najjaśniejszy obiekt – widoczny nawet gołym okiem – w Wielkim obłoku Magellana (absolutna wielkość gwiazdowa -19). Jest także najsilniejszym radioźródłem mieszczącym się w tej galaktyce. Na zdjęciu obok widzimy mgławicę w świetle widzialnym.

W ciągu ostatnich lat, teleskop Hubble’a wielokrotnie kierował swoje oko na Tarantulę. W archiwach znalazło się w ten sposób ponad tysiąc obrazów i widm mgławicy. Mgławica Tarantula była również fotografowana przez wiele innych obserwatoriów.

Space.com

Fantastyczne zdjęcie mgławicy emisyjnej zwanej Mgławicą Tarantula zrobione przy pomocy Wide-Field Imager (WFI) – kamery zamontowanej na 2,2 – metrowym teleskopie w La Silla. Kolorowy obraz jest złożeniem 15 oddzielnie zrobionych zdjęć.

Kilka tygodni temu dwudziestotrzyletni astronom amator Danny LaCrue wyszukał w archiwum 15 ekspozycji wykonanych przez Wild Field and Planetary Camera 2 i złożył je w piękną mozaikę centralnej części mgławicy.

Space.com

Na zdjęciu uchwycone zostało centrum Mgławicy Tarantula, w którym znajdują się skupiska gwiazd. Świecące gwiazdy powodują podgrzanie gazu, który emitując światło tworzy smugi przypominające ”nogi”. To było inspiracją do nadania nazwy mgławicy.

Danny przesłał zwoje zdjęcie do Centrum Informacyjnego ESA, z nadzieją, że będzie się nim mógł w ten sposób podzielić z szerszą publiką. „Często zastanawiałem się, jak to by było, gdyby stworzyć zdjęcie z Hubble’a, ale nigdy nie pomyślałem, że rzeczywiście kiedyś tego dokonam” – powiedział Danny.

NASA

Na zdjęciu widoczna jest leżąca w odległości 160 000 lat świetlnych Mgławica Tarantula. Zdjęcie wykonało Kosmiczne Obserwatorium Chandra w promieniowaniu X. Czerwonym kolorem oznaczono promieniowanie niskich częstotliwości, zielonym średnich a niebieskim wysokich. Na zdjęciu widoczne są regiony silnego promieniowania związane z wysoką działalnością gwiazdotwórczą.

NASA/JPL

Na zdjęciu widoczne jest jądro Mgławicy Tarantula. Zdjęcie w podczerwieni zostało wykonane za pomocą Kosmicznego Teleskopu Spitzera. Na zdjęciu można dostrzec szczegóły nie zaobserwowane nigdy wcześniej.

Kierowany zainteresowaniem astronomią i grafiką komputerową, Danny z entuzjazmem powitał możliwość przetwarzania prawdziwych zdjęć z Hubble’a za pomocą Photoshop Liberator (program można ściągnąć tutaj). Jest to plugin do programu Adobe@ Photoshop, który pozwala na pracę ze zdjęciami astronomicznymi w formacie FITS (Flexible Image Transport System).„Gdy już opanowałem wszystkie kroki, potrzebne do stworzenia kolorowego obrazu z danych astronomicznych, mogłem wgłębic się w szczegóły procesu obróbki. Ponieważ desperacko pragnąłem wiekszej ilości obiektów, w końcu nauczyłem się poruszać po nieco onieśmielającym archiwum ESO/ST-ECF. Ale po ściągnięciu paru zdjęć cały proces stał się mniej straszny” – dzieli się swoimi doświadczeniami Danny.„Liberator to cenne narzędzie, które pozwala z ciągów zer i jedynek wydobyć kolorowe zdjęcie, które tak przemawia do naszej wybraźni. Pozwala zwykłym ludziom uzyskać dostęp do wspaniałych danych Hubble’a, które nagromadziły się przez ostatnie 15 lat w ten sposób tworząc osobistą nić łączącą z Wszechświatem wokół nas.

Zdjęcie przedstawia mgławicę emisyjną Tarantula. Jest złożeniem trzech ekspozycji 10, 30 i 60 sekundowej. Paleta barw jest fałszywa. Zdjęcie wykonano przy pomocy 35-centymetrowego teleskopu znajdującego się w Las Campanas w Chile.

Do obróbki plików FITS służą również inne programy, takie jak na przykład IRIS. Technikę obróbki zdjęć można również poznać nie tylko obrabiając profesjonalne zdjęcia, takie jak w opisywanej historii, ale też opracowując własne zdjęcia amatorskie. Więcej szczegółów znaleźć można na stronie ccd.astronet.pl. Wiele zdjęć znajduje się tutaj. Gorąco zachęcamy do własnych prób!