Za oknem pochmurna, deszczowa pogoda. Gdyby jednak udało nam się rozgonić chmury, zobaczylibyśmy tarczę Księżyca świecącą zaledwie 3 stopnie powyżej Saturna.
Koniunkcja dolna Merkurego
Na kilka dni Merkury znika z nocnego nieba, gdyż zbliża się do dolnej koniunkcji ze Słońcem. Zjawisko będzie miało miejsce 11 stycznia o godzinie 21:03.
Maksymalna elongacja zachodnia
11 stycznia 2003 roku o godzinie 3:26 Wenus znajdzie się w maksymalnej elongacji od Słońca równej 47 stopni.
Pierwsza kwadra Księżyca będzie drugą pełną kwadrą w tym roku.
Ziemia w peryhelium
4 stycznia około godziny 6:00 Słońce znajdzie się perygeum. To nie pomyłka! Podczas gdy Ziemia znajduje się w peryhelium, Słońce jest w perygeum...
Złączenie Merkurego
W okresie widoczności Merkurego na wieczornym niebie, dojdzie do jego złączenia z Księżycem w odległości 4,5 stopnia. Mimo wszystko zjawisko nie będzie widoczne na polskim niebie.
Jowisz ma obecnie jasność -2,5 magnitudo, a średnica jego tarczy wynosi 45 sekund łuku - to sprawia, że mamy obecnie bardzo dobre warunki do jego obserwacji. Ale prawdziwym hitem są zaćmienia w układzie jego czterech najjaśniejszych księżyców.
Czwartego i piątego stycznia Saturn przejdzie na tle mgławicy Krab. Ich wspólna obserwacja będzie utrudniona ze względu na ogromną różnicę blasku.
Nów w styczniu 2003
Pierwszy nów tego roku będzie jednocześnie pierwszą pełną kwadrą Księżyca.
Bazując na osiemnastomiesięcznych obserwacjach satelity Envisat, powstała mapa o wysokiej rozdzielczości, przedstawiająca zanieczyszczenie powietrza dwutlenkiem azotu. Pokazuje ona jak bardzo ludzka działalność jest niszczycielska dla powietrza.
