Cassini przechodząc bliżej Tetys niż sonda Voyager 2, uzyskał najlepszą w historii fotografię tego księżyca Saturna.

Jak widzimy na zdjęciu, pełen kraterów obszar Tetys ma naturalną barwę. Zdjęcie to składa się z trzech innych, nałożonych na siebie, zrobionych przy użyciu czerwonego, niebieskiego i zielonego filtru. Te trzy zdjęcia razem stworzyły kompozycję, na której widzimy ów księżyc w naturalnym kolorze. Jak widać, jego powierzchnia pełna jest kraterów – mniejsze leżą na większych (czyli jednocześnie starszych). Na granicy między górną częścią zdjęcia, gdzie panuje noc, a dolną, oświetloną, jeszcze lepiej uwidoczniona jest poorana powierzchnia Tetys.

Ma ona gęstość bardzo zbliżoną do gęstości wody, co wskazuje, że może być zbudowana głownie z lodu. Możliwe, że dowiemy się tego we wrześniu 2005, kiedy Cassini zbliży się do niej jeszcze bardziej.

Na fotografii widzimy głównie tylną półkulę Tetys, stronę przeciwną do jej ruchu po orbicie. Zdjęcie zostało tak obrócone, że na górze obserwujemy północną część Tetys.

Fotografie składające się na to zdjęcie zostały wykonane 28 października 2004 z odległości 256 000 km od Tetys, pod kątem 50 stopni do padających promieni słonecznych. Skala zdjęcia wynosi 1,5 km/piksel.

Ze względu na dużą niejednolitość w nazewnictwie niektórych księżyców decydujemy się na polsko brzmiącą Tetys (patrz: „Słownik Szkolny. Astronomia” WSiP 1994). Ten sam księżyc występuje także w łacińskiej pisowni jako Tethys oraz w polskiej jako Tetyda. Podobnie jak Wenus, Tetys jest rodzaju żeńskiego i ma taką samą formę we wszystkich przypadkch.