Astrobiolodzy wspomagani przez NASA ogłosili, że udało im się osiągnąć postęp w rozumieniu, jak mogło dojśc do powstania życia na Ziemi. 9 stycznia w Science naukowcy ogłosili, że ryboza i inne proste cukry, które są jednymi z cegiełek składających się na życie, mogły gromadzić się w oceanach, jeśli występowały tam proste minerały, takie jak boraks.

Ryboza jest kluczowym składnikiem kwasu rybonukleinowego (RNA), bierze równiez udział w powstawaniu kwasy dezoksyrybonukleinowego (DNA). RNA i DNA występują we wszystkich znanych formach życia jako nośnik informacji genetycznej.

„Wiele związków składających się na życie może istniec samodzielnie” – mówi Steven Benner, profesor chemii, anatomii i biologii na Uniwersytecie Florydy w Gainesville. – „Pięćdziesiąt lat temu Stanley Miller wykonał znany eksperyment pokazujący, że aminokwasy mogły powstać w wyniku wyładowań elektrycznych w prymitywnej atmosferze ziemskiej. To było kluczem do zrozumienia, jak mogły powstać białka. Jednak bez kwasów nukleinowych, białka wydawały się bezużyteczne, nie mogły mieć dzieci„.

Dla biologów zainteresowanych początkami życia, tworzenie sie RNA i DNA było kluczowym nierozwiązanym problemem. Trudności wynikają między innymi z tego, że ryboza jest niestabilna i łatwo przekształca się w brązowe kulki, jeśli nie jest trzymana w zimnie. – „Ryboza i wyładowania elektryczne po prostu do siebie nie pasują” – mówi Benner. – „Wiedzieliśmy, że ryboza i inne cukry łatwo ulegają rozkładowi. Dzieje się tak i w kuchni, gdy ciasto jest za długo pieczone. Cukier zmienia kolor na brązowy i przekształca się w inne związki. A ciasto staje sie twarde i niezjadliwe„.

Ryboza ma szczególną strukturę chemiczną, która pozwala jej zwijać sie pod wpływem boranu, Benner dodał więc kolemanit. – „Kolemanit to minerał zaiwerajacy boran, który mozna znaleźć na przykład w Dolinie Śmierci. Bez niego ryboza zmienia się w brązową smołę. Gdy go dodamy, ryboza i inne cukry zachowują klarowną postać„. Okazało się, że również inne minerały zwierające borany, w tym uleksyt i kernit, dają podobne wyniki. Ten ostatni, lepiej znany jako boraks, dodawany jest do niektórych środków piorących.

„To tylko jeden krok, który musi zostać wykonany, zanim proste substancje chemiczne przerodzą sie w życie” – mówi Benner. – „Pozostaje jeszcze wiele pracy. Jestem tylko zdziwiony, że przez tak długi czas nikt nie wpadł na tak prosty pomysł„.

Odkrycie Bennera zbliża nas to zrozumienia zagadki powstania życia na Ziemi, a także możliwości powstania życia poza nasza planetą” – mówi Michael Meyer z NASA.

Jednym z celów Instytutu Astrobiologii przy NASA jest popieranie grup badawczych i organizacji, które zajmują się początkami i ewolucją życia oraz losem życia we Wszechświecie. „Bez stałego poparica Amerykańskiej Agencji Kosmicznej, te badania nie byłyby mozliwe” -komplementuje Benner.