Zdjęcie w tle: NASA/Allison Nussbaum
Program Landsat jest podstawą obrazowania Ziemi i zarządzania jej zasobami. Składa się z serii misji satelitarnych, które obserwują naszą planetę od roku 1972 pod kierownictwem NASA i Amerykańskiej Służby Geologicznej. Wszystkie zebrane dane są bezpłatne i ogólnodostępne dla każdego. Obrazy w zakresie widzialnym i bliskiej podczerwieni są dostarczane od 1972 roku, a dla dłuższych fal od 1982 roku.
Rzeka Diamantina w Australii przedstawiająca wodę powodziową po sezonowych opadach deszczu.
Znaczenie programu
Nieprzerwane obrazy powierzchni Ziemi będą szczególnie przydatne dla zarządców gruntu, planistów i decydentów. Pozwoli to w badaniu m.in. urbanizacji, zmian linii brzegowej, cofania się lodowców, cyklów upraw i dynamiki lasów. Program już przynosi znaczące korzyści środowiskowe i ekonomiczne. Tylko w 2023 roku pozwolił gospodarce USA zaoszczędzić 25,6 miliarda dolarów wartości ekonomicznej w wielu sektorach. Landsat monitoruje również zużycie zasobów wodnych i pozwala zaoszczędzić na kosztach laboratoryjnych i oszacować zużycie wody ze studni.
Działanie instrumentów
Badania opierają się na instrumentach jakości naukowej i wszystkie przechodzą rygorystyczne testy, aby dawać naukowcom faktyczny obraz powierzchni Ziemi. Każdy satelita ma elementy zapasowe, aby uniknąć luki w zdobywanych danych, a kalibrowanie czujników pozwala na mierzenie nawet subtelnych zmian. Szerokie pokrycie widmowe, które wykracza poza zakres widzialny i bliską podczerwień umożliwia pomiary ewapotranspiracji, śledząc zużycie wody, wykrywając zniszczenia po pożarach, a nawet monitorując stan roślinności. Szeroki zakres widmowy satelitów pozwala na obserwacje każdego miejsca na Ziemi.
Satelita Landsat 3 podczas montażu.
Jak dotąd udało się wynieść na orbitę 8 satelitów (Landsat 6 w wyniku awarii nie dotarł na orbitę). Jednym z bardziej przełomowych momentów w programie było wprowadzenie czujnika Thematic Mapper w satelicie Landsat 4, dzięki któremu możemy uzyskiwać na obrazach naturalne kolory. Natomiast użycie kombinacji pasm promieniowania podczerwonego, czerwonego i zielonego w Landsat 7 ułatwiło analizę roślinności, dzięki odbijającej się od chlorofilu podczerwieni. Inne satelity przyczyniły się do obserwacji urbanizacji lub zagęszczenia ludności np. w północnej Kalifornii i dolinie Drayton w Kanadzie oraz do monitorowania stanu wody w jeziorze Erie.
Landsat jest obecnie podstawowym narzędziem do badania zmian na powierzchni naszej planety, co jest niezwykle ważne dla gospodarki i ekologii. Program jest wciąż modernizowany, a jego dane w połączeniu z danami z innych satelitów, mogą nam jeszcze wiele powiedzieć o Ziemi.
Redakcja tekstu – Szymon Ryszkowski
