Nadchodzący tydzień (szczególnie jego druga część) będzie prawie bezksiężycowy. Srebrny Glob początkowo będzie miał co prawda dość dużą fazę (w poniedziałek 25 kwietnia o godzinie 4:47 będzie dokładnie III kwadra), ale będzie widoczny słabo, wschodząc późno i do rana będąc nisko nad horyzontem. Niestety Lirydy przestaną być widoczne, natomiast wciąż są dobre warunki do obserwacji Saturna.

W najbliższych dniach warunki do obserwacji Księżyca będą bardzo słabe: Księżyc będzie wschodził bardzo późno (w poniedziałek 25 kwietnia po godzinie 2:15, natomiast w niedzielę 30 kwietnia – po godzinie 4:00), a dodatkowo niekorzystne nachylenie ekliptyki do wschodniego horyzontu spowoduje, że naturalny satelita Ziemi do świtu będzie przebywał nisko nad widnokręgiem. Ta sama przyczyna odpowiada za to, że z naszego kraju praktycznie nie widać już praktycznie planety Wenus, która również znajduje się jeszcze dość daleko kątowo od Słońca.

Do końca kwietnia Księżyc odwiedzi 3 gwiazdozbiory: Koziorożca, Wodnika i Ryby. W poniedziałkowy poranek, kiedy Księżyc jeszcze będzie widoczny w miarę dobrze, będzie można zobaczyć, jego przejście na południe od dwóch jasnych gwiazd Koziorożca: Algedi (α Cap) oraz Dabih (β Cap). Srebrny Glob będzie miał wtedy fazę 50% i będzie odległy o ponad 4° od pierwszej z wymienionych gwiazd i niecałe 2° od drugiej.

Ciekawą gwiazdą jest α Cap, ponieważ tak naprawdę w tym miejscu są dwie jasne gwiazdy (świecące blaskiem 3,6 oraz 4,3 magnitudo) odległe od siebie o prawie 6,5 minuty kątowej, a więc możliwe do rozdzielenia bez pomocy przyrządów. Jeśli jednak się to nie uda, to warto w to miejsce skierować lornetkę.

Przez kolejne 3 dni Księżyc będzie w gościnie w gwiazdozbiorze Wodnika. We wtorek i w środę można będzie zobaczyć, jak przechodzi między najjaśniejszymi gwiazdami Wodnika (Sadalmelek oraz Sadalsuud) a dwiema następnymi jasnymi gwiazdami Koziorożca: Deneb Algedi i Nashira. We wtorek 26 kwietnia faza Księżyca zmaleje do 40%, a znajdzie się on prawie 8° od Nashiry i stopień dalej od gwiazdy Sadalsuud. Dobę później faza Księżyca zmniejszy się do 31%, przesunie się on kolejne kilkanaście stopni na północny wschód i znajdował się będzie prawie w połowie drogi między Nashirą a Sadalmelkiem (po 9° od każdej z gwiazd).

Mapka pokazuje położenie Księżyca w ostatnich trzech dniach kwietnia 2011 roku.

Mapkę wykonano w GIMPie (http://www.gimp.org) na podstawie obrazków z programu Starry Night (http://www.starrynighteducation.com).

W drugiej części tygodnia obserwacje Księżyca będą bardzo trudne. Około godzinę przed wschodem Słońca (czyli mniej więcej w momencie pokazanym na mapce) Srebrny Glob będzie mniej niż 10° nad horyzontem. W tych dniach Księżyc przejdzie kilkanaście stopni na południe od charakterystycznego kwadratu w Pegazie, jednak w jego bezpośredniej bliskości nie będzie jasnych gwiazd.

Mapka pokazueje położenie Saturna w czwartym tygodniu kwietnia 2011 roku.

Mapkę wykonano w GIMPie (http://www.gimp.org) na podstawie obrazków z programu Starry Night (http://www.starrynighteducation.com).

Prawie przez całą noc można obserwować Saturna. Szósta planeta Układu Słonecznego zachodzi przed godziną 5 rano, czyli znika pod horyzontem, gdy niebo jest już jasne. Powoli daje znać o sobie zwiększająca się odległość między Ziemią a Saturnem: jego jasność będzie wynosić +0,5 wielkości gwiazdowej, a średnica jego tarczy – 19″. Maksymalna elongacja Tytana (tym razem wschodnia) wypada w tym tygodniu w piątek 29 kwietnia.

Planeta wciąż porusza się ruchem wstecznym i zbliża się do Porrimy. Będzie to robić do czerwca, a w tym tygodniu dystans między tymi ciałami niebiańskimi zmniejszy się do półtora stopnia (3 średnice Księżyca). Warto obserwować to zbliżanie się planety do gwiazdy. Jest to znakomita okazja do sprawdzenia, jak szybko po naszym niebie porusza się Saturn, którego prędkość kątową jest coraz zmniejsza, gdyż planeta przygotowuje się do czerwcowej zmiany ruchu z wstecznego na prosty.

Autor

Avatar photo
Ariel Majcher