W przestrzeni kosmicznej nie ma pór roku, lecz widok ten przywołuje na myśl mroźny zimowy krajobraz. W rzeczywistości jest to region o nazwie NGC 6357, gdzie promieniowanie z młodych gorących gwiazd przekazuje energię chłodniejszemu gazowi w chmurze, która je otacza.

Ten złożony obraz zawiera dane promieniowania rentgenowskiego z Teleskopu Kosmicznego Chandra i teleskopu ROSAT (kolor fioletowy), dane podczerwieni z Kosmicznego Teleskopu Spitzera (kolor pomarańczowy) i dane optyczne z SuperCosmos Sky Survey (niebieski) przedstawione przez United Kingdom Infrared Telescope.

Położona w naszej galaktyce około 5500 lat świetlnych od Ziemi, NGC 6357 jest w rzeczywistości “gromadą gromad” zawierającą co najmniej trzy gromady młodych gwiazd, w tym wiele gorących masywnych gwiazd. Promienie rentgenowskie z Teleskopu Kosmicznego Chandra i ROSAT ujawniają setki punktowych źródeł, młodych gwiazd w NGC 6357, a także rozproszoną emisję promieniowania rentgenowskiego z gorącego gazu. Są to pęcherzyki lub wgłębienia, które zostały utworzone przez promieniowanie oraz wybuchy supernowych.

Astronomowie wykorzystują Teleskop Kosmiczny Chandra do badania NGC 6357 i podobnych obiektów, ponieważ młode gwiazdy są zwykle jasne w promieniowaniu rentgenowskim. Promienie X mogą również przenikać przez gaz i pył otaczające te niemowlęce gwiazdy. Dzięki temu astronomowie mogą zobaczyć narodziny gwiazdy ze szczegółami, które wcześniej nie były widoczne.   

Źródła:

Autor

Avatar photo
Julia Liszniańska

Była redaktor naczelna AstroNETu i członek Klubu Astronomicznego Almukantarat. Studentka informatyki na Politechnice Wrocławskiej. Stypendystka m.in. programów: TopMinds organizowanego przez Polsko-Amerykańską Komisję Fulbrighta, Microsoft Career Club oraz G4G Nokia.