Ostatnie dni kwietnia będą kolejnym wiosennym okresem znakomitej widoczności Księżyca na wieczornym niebie. We wtorek 24 kwietnia Srebrny Glob minie jasną Wenus, a pod koniec tygodnia zbliży się do słabnącego Marsa. Przez większą część nocy można obserwować Saturna.

W poniedziałkowy wieczór 23 kwietnia Księżyc będzie łatwo dostrzegalny nisko nad zachodnim horyzontem. Tego wieczoru faza Srebrnego Globu będzie wynosić 5%, godzinę po zmierzchu znajdował się on będzie na wysokości ponad 10°, natomiast o godzinie podanej na mapce – ponad 6°. Nieco ponad 4° na północ od Księżyca znajdowały się będą Plejady, które jednak będą widoczne słabo ze względu na jasne tło nieba. Bardzo dobrze natomiast będzie widoczne światło popielate Księżyca.

Dobę później naturalny satelita Ziemi przesunie się wgłąb gwiazdozbioru Byka i z jego odnalezieniem na wieczornym niebie nikt już nie powinien mieć kłopotów. Do tego czasu jego faza urośnie do 10%, zaś około godziny 21:30 znajdował się będzie jeszcze prawie 15° nad horyzontem. Księżyc znajdzie się między bardzo jasną Wenus, a Aldebaranem – najjaśniejszą gwiazdą Byka. Od Wenus Srebrny Glob będzie dzieliło około 7,5 stopnia, natomiast od Aldebarana – 5.

Wenus zbliża się powoli do drugiej co do jasności gwiazdy Byka – El Nath. W niedzielę wieczorem odległość planety od gwiazdy zmniejszy się do niewiele ponad 3°. Do niedzieli 29 kwietnia jasność Wenus wzrośnie do -4,5 wielkości gwiazdowej, rozmiary kątowe tarczy urosną do 37″, natomiast faza zmniejszy się do 28%.

W środę 25 kwietnia Księżyc będzie można obserwować już bardzo długo, ponieważ za horyzontem zniknie już w czwartek 26 kwietnia. Tego dnia Srebrny Glob będzie miał fazę 17%, a około godziny 22:40 przejdzie zaledwie 18 minut kątowych (brzeg tarczy jedynie 3') na południe od gwiazdy ζ Tauri, czyli południowego rogu Byka. Na mapce gwiazda ta jest niestety zakryta przez tarczę Księżyca.

Dwie kolejne doby Księżyc spędzi w konstelacji Bliźniąt. W czwartek 26 kwietnia Srebrny Glob będzie miał fazę 25% i zajmie pozycję na zachodnich krańcach Bliźniąt, mniej więcej w połowie drogi między Alheną (γ Gem), a gwiazdami Tejat Prior i Tejat Posterior. W piątek 27 kwietnia Księżyc zwiększy fazę do 34% i znajdzie się na południe od głównej figury gwiazdozbioru Bliźniąt.

Weekend zastanie Srebrny Glob na tle gwiazdozbioru Raka. W sobotę 28 kwietnia naturalny satelita Ziemi będzie już prawie w I kwadrze, bo jego faza będzie wynosić 44%. W niedzielę 29 kwietnia jego faza urośnie do 55%, a wieczorem będzie świecił 3° na wschód od znanej gromady otwartej gwiazd M67 oraz około 10° na południowy wschód od M44.

StarryNight

Mapka pokazuje położenie Marsa w czwartym tygodniu kwietnia 2012 roku.

Mapkę wykonano w GIMPie (http://www.gimp.org) na podstawie obrazków z programu Starry Night (http://www.starrynighteducation.com).

Warunki widoczności Marsa wciąż się pogarszają, ponieważ Czerwona Planeta oddala się od Ziemi. Do końca tygodnia jasność Marsa zmniejszy się do -0,1 wielkości gwiazdowej, średnica jego tarczy spadnie do 10″, a faza – do 92%. Planeta wciąż będzie dominować w tym obszarze nieba, jednak świeci już wyraźnie słabiej niż w czasie opozycji.

Do niedzieli 29 kwietnia Mars oddali się od Regulusa na odległość prawie 5,5 stopnia, a tego samego dnia do Czerwonej Planety zbliży się Księżyc w fazie 55%. O godzinie podanej na mapce dystans między tymi ciałami niebiańskimi będzie wynosił ponad 20° (od Regulusa Księżyc będzie odległy o mniej więcej 15°).

StarryNight

Mapka pokazuje położenie Księżyca w trzecim tygodniu kwietnia 2012 roku.

Mapkę wykonano w GIMPie (http://www.gimp.org) na podstawie obrazków z programu Starry Night (http://www.starrynighteducation.com).

Około godziny 24:00 przez południk lokalny przechodzi Saturn. Planeta porusza się ruchem wstecznym i jeszcze zbliża się do Spiki – najjaśniejszej gwiazdy w Pannie. Do niedzieli odległość między tymi ciałami niebiańskimi zmniejszy się do niecałych 5°. Saturn świeci z jasnością +0,3 wielkości gwiazdowej (o 0,6 więcej niż Spica), natomiast jego tarcza ma średnicę 19″. W tym tygodniu nie będzie maksymalnej elongacji Tytana, ale najlepszym okresem do jego obserwacji jest początek i koniec tygodnia.