W odstępie dwóch dni dwie największe planety Układu Słonecznego znajdą się w złączeniu ze Słońcem i w maksymalnej od niego odległości kątowej.
31 marca około 10:00 Księżyc znajdzie się 5 stopni od świecącej w Wodniku Wenus. Obserwacje koniunkcji prowadzić należy jutro rano.
23 marca około 2:00 Merkury znajdzie się w maksymalnej wschodniej elongacji względem Słońca. Wyniesie ona 19 stopni. Wieczorem można planety wypatrywać nisko nad horyzontem. Sprzyjająca orientacja ekliptyki ułatwi poszukiwania.
20 marca około 21:00 Księżyc znajdzie się 7 stopni od Saturna. 16 godzin później Słońce minie Urana. W międzyczasie rozpocznie się wiosna. A 27 marca przestawimy zegary na czas letni.
15 marca około 21:00 Jowisz znajdzie się 2 stopnie od Merkurego. Złączenie obserwować można wieczorem, nisko nad zachodnim horyzontem, w gwiazdozbiorze Ryb.
1 marca około 4:00 Księżyc (w fazie 13 procent) znajdzie się mniej niż stopień kątowy od jasno świecącej Wenus. Obserwacje należy prowadzić mniej więcej półtorej godziny później.
23 marca Merkury znajdował się w maksymalnej wschodniej elongacji. 7 maja osiągnie największą elongację zachodnią. Dzisiaj (9 kwietnia) około 21:00 wypada jego złączenie dolne ze Słońcem.
25 lutego około 9:00 Merkury znalazł się w złączeniu górnym ze Słońcem. Przenosi się na wieczorne niebo, na którym odnajdziemy go bez trudu w drugiej połowie marca.
Jutro (21 lutego) około 13:00 Księżyc minie na niebie Saturna. Minimalna odległość między tymi ciałami niebieskimi wyniesie 8 stopni.
17 lutego 2011 roku Neptun znalazł się w złączeniu ze Słońcem. Od Ziemi dzieli go odległość 4,64 miliarda kilometrów. Od 23 stycznia planeta przebywa w Wodniku. Pozostanie w nim bardzo długo.
