Po 7 latach, pokonaniu prawie 5 miliardów kilometrów i spotkaniu oko w oko z kometą Wild 2, sonda Stardust w końcu wylądowała na Ziemi. W swym wnętrzu przyniosła prezent ludzkości, który może otworzyć nam drzwi do poznania tajemnicy naszego istnienia – pył międzygwiezdny i materię, z której formował się nasz Układ Słoneczny. Teraz naukowcy proszą Ciebie o pomoc w rozwikłaniu tej zagadki.

Sonda Stardust, została wystrzelona w lutym 1999 roku w celu zbliżenia się do komety Wild 2 i Wielki dzień sondy Stardust„>schwytania próbek materii znajdującej się w ogonie tego ciała niebieskiego. Kometa Wild 2 (odkryta dopiero w 1978 roku) bardzo rzadko przechodziła w okolicy Słońca i dlatego, jej skład chemiczny jest bardzo podobny do materiału, z którego powstał Układ Słoneczny. Zbadanie cząstek komety pozwoli na weryfikacje teorii głoszącej, że życie dotarło na Ziemię z Kosmosu – za pośrednictwem wody i związków organicznych, z których, pod wpływem warunków Ziemskich, wytworzyły pierwsze organizmy.

The Planetary Society

Urządzenie użyte przez sondę Stardust do schwytania cząstek pyłu kosmicznego przy przejściu przez ogon komety Wild 2.

Pył kosmiczny chwytany był w piankę Rekord Guinnessa sondy Stardust„>aerożelową (w 99,8% złożonej z powietrza). Według Zaglądamy do kapsuły Stardust„>ostatnich doniesień, liczba uwięzionych cząstek może sięgać nawet miliona, zaś ich wielkość sięga od jednego mikrona (tysięcznej części milimetra), aż po 1 cm. Jednak każda jest cenna! Niestety, do odszukania tych najmniejszych, trzeba użyć mikroskopu z bardzo dużym powiększeniem, którego pole widzenia jest mniejsze niż przekrój ziarnka soli. W celu pokrycia całej powierzchni aerożelu zdjęciami o odpowiednim powiększeniu potrzebnych będzie 1,6 miliona ujęć. Naukowcom zaangażowanym projekt, przeszukiwanie każdego zdjęcia zajęłoby około 20 lat. Właśnie w tym miejscu możesz pomóc!

Aby podołać temu zadaniu naukowcy postanowili wykorzystać ideę badań rozproszonych, których najsłynniejszym prekursorem był Seti@Home. Badania polegają na analizie niewielkich fragmentów danych przez uczestników programu (albo ich komputery) rozrzuconych po całym świecie. Jedynym warunkiem uczestnictwa jest możliwość kontaktu z Internetem, za pośrednictwem którego dane są dostarczane. W tym celu powstał Stardus@Home (dosłownie: pył kosmiczny w domu), który teraz szuka chętnych do realizacji programu.

Potrzebni są ochotnicy, którzy na własnym komputerze domowym chcieliby przeszukać zdjęcia wykonane przez mikroskop w poszukiwaniu pyłu kosmicznego. W skrócie, współpraca będzie przebiegać następująco:

1. Na stronie Stardust@home rejestrujemy się (zakładka PRE-REGISTRATION) na liście mailingowej programu.

2. Przechodzimy krótkie szkolenie szukania cząstek za pośrednictwem www.

3. Zdajemy test z nabytych umiejętności. Tylko osoby, które pomyślnie go zaliczą mogą dalej zarejestrować się i wziąć udział w badaniach.

4. Ściągamy z Sieci Virtual Microscope (VM)- oprogramowanie udostępniające nam dane projektu.

5. Przy pomocy VM ściągamy zdjęcia aerożelu i szukamy tajemniczego pyłu.

Początek fotografowania powierzchni aerożelu planowany jest na 15 lutego 2006 roku, pierwsze zdjęcia dostępne do analizy pojawią się 1 marca. Szczegóły dotyczące szkolenia, testu i dalszej rejestracji będą wysyłane na listę mailingową. 1 października planowane jest ukończenie poszukiwań.

Na co możemy liczyć jako wolontariusze Stardust? Oprócz satysfakcji i radości z poszukiwania pierwszych cząstek pyłu kosmicznego dostępnego ludzkości, Stardust@Home zamieści listę najaktywniejszych uczestników, a odkrywcy cząstek mogą nawet zostać umieszczeni jako współautorzy publikacji naukowych, będących efektem badań!