Tego dnia, w 1629 roku, urodził się Christiaan Huygens, holenderski fizyk, astronom i matematyk. Do fizyki wprowadził zasadę dotyczącą rozchodzenia się światła, która potwierdzała falową naturę tego zjawiska (zasada Huygensa). Jako pierwszy też podał wartość prędkości światła, którą oszacował na 220 000 km/s. Jego badania z zakresu optyki posłużyły Antoniemu van Leeuwenhoekowi (pionier mikrobiologii) do wykonania wysokiej jakości soczewek, co doprowadziło do konstrukcji pierwszych „współczesnych” mikroskopów. Trzeba też dodać, że współpraca tych panów nie ograniczała się jedynie do warsztatu optycznego – wspólnie prowadzili jedne z pierwszych obserwacji komórek. Huygensowi zawdzięczamy także pierwszy porządny zegar wahadłowy, dzięki któremu można było precyzyjnie mierzyć czas, co znacząco wpłynęło na badanie ruchu i testowanie, wtedy bardzo nowej, dynamiki Newtona. Zresztą, badanie ruchu wahadeł przez Huygensa i wnioski dotyczące siły odśrodkowej naprowadziły Newtona na sformułowanie praw dotyczących grawitacji. W astronomii jest znany ze swoich obserwacji Saturna – poprawnie zinterpretował czym są pierścienie tej planety, a także odkrył jego największy księżyc – Tytan. Zajmował się także pionierskimi obliczeniami dotyczącymi wyznaczania odległości Ziemi od gwiazd. Tutaj należy wspomnieć, że swoje badania prowadził z Giovannim Cassinim – ówczesnym dyrektorem obserwatorium paryskiego, bez którego wsparcia zapewne do części odkryć by nie doszło. Do matematyki Huygens wprowadził jedną z pierwszych prac na temat teorii prawdopodobieństwa – publikację dotyczącą gry w kości

Duet Cassini-Huygens został upamiętniony wysłaną w 1997 roku sondą badającą Saturna, w ramach której, w 2005 roku na powierzchni Tytana wylądował próbnik nazwany nazwiskiem odkrywcy tego księżyca, 350 lat po jego odkryciu