Treść

Na jakiej wysokości nad horyzontem znajduje się Wenus w chwili wschodu Słońca w Warszawie
(\varphi_w = 52^\circ 13'56'') w dniu, w którym współrzędne Wenus i Słońca wynoszą:

    \[ \alpha_w = 01^\text{h}03^\text{m}10^\text{s}, \ \delta_w = 4^\circ 42'32'', \]

    \[ \alpha_s = 03^\text{h}35^\text{m}21^\text{s}, \ \delta_s = 19^\circ 17'16''. \]

Przyjmij wartość refrakcji blisko horyzontu za 33' i pamiętaj, żeby uwzględnić, że może się ona zmieniać w zależności od wysokości.

Autor: Rafał Bryl

Rozwiązanie

Przyjmujemy, że momentem wschodu Słońca jest chwila, gdy górny brzeg tarczy Słońca styka się z pozornym horyzontem. Wtedy geometryczna wysokość środka Słońca wynosi:

    \[ h^{(\mathrm{geom})}_S = -\big( R_{\mathrm{ref}}(0^\circ) + r_\odot \big), \]

gdzie przyjmujemy refrakcję blisko horyzontu R_{\mathrm{ref}}(0^\circ)=33' oraz promień kątowy Słońca r_\odot \approx 16'. Zatem

    \[ h^{(\mathrm{geom})}_S = -(33' + 16') = -49' = -0,817^\circ. \]

Zamieńmy współrzędne, aby były wyrażone w stopniach:

    \[ \varphi = 52^\circ 13'56'' = 52,232^\circ, \]

    \[ \alpha_W = (1 + 3/60 + 10/3600)\ \text{h} = 1,0527778\ \text{h} = 15,792^\circ, \]

    \[ \alpha_S = (3 + 35/60 + 21/3600)\ \text{h} = 3.589\ \text{h} = 53,838^\circ, \]

    \[\delta_W = +4,709^\circ,\ \delta_S = +19,288^\circ.\]

Następnie obliczymy godzinowy kąt Słońca t w chwili wschodu. W tym celu skorzystamy z równania na trójkąt sferyczny przy zamianie współrzędnych horyzontalnych i równikowych (więcej w artykule z serii Przygotowanie do Olimpiady Astronomicznej: Trójkąt paralaktyczny):

    \[ \sin h = \sin\varphi \sin\delta + \cos\varphi \cos\delta \cos t. \]

Dla Słońca podstawiamy h = h^{(\mathrm{geom})}_S = -0.817^\circ i rozwiązujemy dla t:

    \[ \cos t = \frac{\sin h_S - \sin\varphi \sin\delta_S}{\cos\varphi \cos\delta_S}. \]

Obliczenia dają \cos t \approx -0,47634 \Rightarrow t \approx 241,55^\circ.

Teraz możemy znaleźć godzinny kąt Wenus. Kąt godzinny dowolnego obiektu to t = \mathrm{LST} - \alpha, gdzie LST oznacza lokalny czas gwiazdowy (z j. ang. local sidereal time), a $\alpha\ to rektascensja obiektu.
Ponieważ w tym momencie \mathrm{LST} = \alpha_S + t, godzinowy kąt Wenus wynosi

    \[ t_W = \mathrm{LST} - \alpha_W = t_S + (\alpha_S - \alpha_W). \]

Zatem (w stopniach):

    \[ t_W \approx 241,55^\circ + (53,84^\circ - 15,79^\circ) \approx 279,60^\circ. \]

Znając kąt godzinny z trójkąta paralaktycznego możemy wyliczyć geometryczną wysokość Wenus:

    \[ \sin h_W = \sin\varphi \sin\delta_W + \cos\varphi \cos\delta_W \cos t_W. \]

Podstawiając wartości otrzymujemy

    \[ h^{(\mathrm{geom})}_W \approx 9,595^\circ \approx 9^\circ 35'42''. \]

Pozostaje nam uwzględnić refrakcję atmosferyczną dla Wenus. Refrakcja znacząco maleje wraz ze wzrostem wysokości. Użyjemy przybliżonego wzoru empirycznego (Bennetta), dającego refrakcję w minutach kątowych:

    \[ R(h) \approx \frac{1,02} {\tan\!\bigg( h^\circ + \frac{10,3}{h^\circ + 5,11}\bigg)^\circ} \]

Dla h = h^{(\mathrm{geom})}_W \approx 9.595^\circ wzór daje

    \[ R_W \approx 5,615' \approx 0,0936^\circ. \]

Wysokość obserwowana (pozorna) to

    \[ h^{(\mathrm{obs})}_W = h^{(\mathrm{geom})}_W + R_W \approx 9,595^\circ + 0.0936^\circ = 9,689^\circ. \]

W zapisie stopnie–minuty–sekundy:

    \[ h^{(\mathrm{geom})}_W \approx 9^\circ 35'41,7'',\qquad h^{(\mathrm{obs})}_W \approx 9^\circ 41'18,6''. \]

Zadanie pochodzi z Olimpijskiej Ligi Astronomicznej. Więcej informacji o konkursie i o obecnej edycji można znaleźć na stronie: https://almukantarat.pl/liga-astronomiczna/.

Korekta – Zofia Lamęcka

Autor

Avatar photo
Redakcja AstroNETu