Choć do planowanego wystrzelenia pojazdu Cosmos 1 wyposażonego w kosmiczny żagiel jest jeszcze kilka miesięcy, zespół kierujący projektem przeprowadził już mnóstwo testów zapewniających udany lot.
Inżynierowie przeprojektowali niektóre części aby zwiększyć możliwości i niezawodność kosmicznego żagla. Dyrektor Planetary Society, które jest inicjatorem i organizatorem przedsięwzięcia, uważa, że pojazd kosmiczny jest lepiej przygotowany niż zakładano.
Jednym z ostatnio przeprowadzonych testów było rozłożenie jednego 15-metrowego żagla w komorze próżniowej rosyjskiej fabryki NPO Lawoczkin. Pojazd kosmiczny będzie napędzany ośmioma żaglami, które utworzą koło o średnicy 30 metrów. Po raz pierwszy wykorzystano mechanizm polegający na rozkładaniu żagla zamiast jego rozwijania. Nowe rozwiązanie, jak zapewnia Wiktor Kudriaszow zarządzający projektem Cosmos 1 w Centrum Kosmicznym Babakina, zadziałało bardzo płynnie, ale oczywiście kontynuowane będzie analizowanie danych z testu.
Przebieg testu został nagrany dzięki kamerom Ecliptic Enterprises – firmy, która instaluje kamery na startujących rakietach, dzięki czemu możemy oglądać na filmach oddalającą się Ziemię. W taką kamerę będzie wyposażony także Cosmos 1.
Testy, jakie się już odbyły, dotyczyły strony mechanicznej funkcjonowania żagla. Teraz czekają go testy obwodów elektrycznych. Jeśli wszystko pójdzie dobrze, powinny się zakończyć przed jesienią. Po testach zostanie wyznaczony termin startu, najwcześniej koniec tego roku.
Misja orbitalna kosmicznego żagla została opóźniona o ponad rok z powodu niepowodzenia lotu suborbitalnego (Misja żagla słonecznego nie powiodła się“>o czym pisaliśmy), później przeszkodziły zamiecie śnieżne w Rosji, które uniemożliwiły dostarczenie kluczowych elementów pojazdu. Postanowiono też wymienić niektóre komponenty pojazdy, w celu polepszenia sprawności aparatury i uniknięcia awarii w przyszłości.
Pierwszy orbitalny lot Cosmos 1 będzie miał na celu pokazanie, czy idea słonecznego żagla się sprawdza. Pojazd powinien za pomocą żagla rozpędzać się i przechodzić na wyższą orbitę. Jeśli się uda, kosmiczny żagiel będzie mógł być wykorzystywany w lotach międzyplanetarnych, na przykład na Marsa.
torcik
mam tylko pytanie ile by trwało rozpędzenie i… — …sama podróż na Marsa z takim żaglem ???
wrinnov
Zadanie — Przede wszystkim musimy poczekać do lotu z wykorzystaniem kosmicznego żagla w przestrzeni kosmicznej, czy w ogóle pomysł ten się sprawdzi. Tymczasem spróbowałem conieco policzyć: przyjąłem, że cząstki wiatru słonecznego przekazują swój pęd statkowi i są to przede wszystkim protony; kilka potrzebnych danych jest tu: http://words.astronet.pl/word.cgi?15 . Dla powierzchni żagla 700 m2 i masie statku 1 t uzyskałem wynik znikomy, bo zaledwie 2,5e-12 m/s^2. Chyba możemy zapomnieć o solar-windsurfingu 😉 Myślę, że naukowcy ze Stowarzyszenia Planetarnego wzięli pod uwagę więcej czynników, bo mi wyszło, że statek pokona 1,5 km w ciągu pierwszego roku :-/ Może ktoś dysponuje bardziej optymistycznymi obliczeniami? Zobaczymy, jak wypadnie próba w kosmosie – pozostaje nam życzyć słonecznym żeglarzom wielu plam na Słońcu…
wrinnov
Mała korekta — Zaintrygował mnie ten problem 🙂 Masa Cosmos-1 wynosi zaledwie 44 kg, a nie tonę, jak błędnie przyjąłem. Stąd przyspieszenie pojazdu wyniesie około 4e-8 m/s^2, a więc statek osiągnie orbitę geostacjonarną po około 1,5 roku, Księżyc po 4,5 roku a Marsa po 50-150 latach…
Krzysztof Lewandowski, Mars Society Polska
n aMarsa nie ma sensu uzywac zagla, za krotka odleglosc, — eefektywne to jest wtedy gfdy cel znajdzuje sie kilka JA. od Ziemi.
Poki co propnuje zajrzec na stronke: http://chapters.marssociety.org/polska/ila2000.html
tam tez jest projekt zalgal slonecznego, ale koncepcji ESA