Eta Carinae to obiekt 100-150 razy cięższy od Słońca. Jest gwiazdą niestabliną: jej siła grawitacji jest ledwo zbalansowana przez ciśnienie promieniowania wytworzonego w nuklearnym piecu. Nawet drobne perturbacje mogą spowodować zachwianie równowagi, które doprowadzi do wybuchu.
Tłumaczenie: Mateusz Wiśniewicz
Ostatnia potężna eksplozja tej gwiazdy miała miejsce w 1840 r. Eta Carinae wyrzuciła wówczas w przestrzeń materię o masie ok. 10 m.S. Najnowsze zdjęcia wykonane przez Kosmiczny Teleskop Hubble’a (HST) i Chandra X-ray Observatory pokazują skutki tego wybuchu.
Fotografia Eta Carinae w zakresie fal widzialnych, wykonana przez Kosmiczny Teleskop Hubble`a.
Niebieski kolor na fotografiach ukazuje obszary promieniowania w zakresie fal widzialnych zaobserwowane przez HST. Rejony, o których mowa, wzbogacone są o gazy i pyły uwolnione podczas eksplozji. Z pozostałości po wybuchu ukształtowały się charakterystyczne biegunowe sfery, ciągle oddalające się od Eta Carinae.
Kolor pomarańczowy na fotografiach obrazuje dane z obserwatorium Chandra. Są to obszary promieniowania rentgenowskiego. Astronomowie twierdzą, że w tych miejscach znajduje się materia rozgrzana do temperatury ponad miliona stopni.
Wizja wybuchu supernowej SN2006gy (góra) oraz zdjęcia wykonane przez Chandra X-ray Observatory i Lick Observatory.
Naukowcy uważają, że Eta Carinae może skończyć swój żywot w każdej chwili. Swoje spekulacje potwierdzają obserwacjami supernowej SN2006gy z galaktyki NGC 1260. Obiekt ten przed wybuchem przypominał Etę.
