Zdjęcie w tle: NASA, ESA, STScI, Jian-Yang Li (PSI); Image Processing: Joseph DePasquale

Dnia 27 września 2022 roku sonda misji DART (Double Asteroid Redirection Test) zakończyła swój lot, uderzając w asteroidę Dimorphos. Jej celem było empiryczne sprawdzenie, na ile wykonalna jest zmiana toru przemieszczania się asteroidy poprzez zderzenie kinetyczne. Opublikowane 21 sierpnia tego roku wyniki analizy zdjęć pochodzących z LICIACube (Light Italian CubeSat for Imaging of Asteroids) pozwalają bardziej precyzyjnie ocenić wyniki tej misji i skalę zderzenia.

Zdjęcie asteroidy Dimorphos zrobione przez Kosmiczny Teleskop Hubble’a w październiku 2022 roku. Widoczny jest ogon materiału wyrzuconego podczas zderzenia z sondą DART, który nadaje asteroidzie wygląd podobny do komety.

Obserwacje wykonane z Ziemi i kosmosu pokazały, że orbita Dimorphos pod wpływem zderzenia zmniejszyła się o 33 minuty. Jednak z racji znacznej odległości dzielącej nas od obiektu – prawie 11 milionów kilometrów – dokładna analiza była dość utrudniona. Tej trudności nie musiał przezwyciężać LICIACube – mały satelita wielkości pudełka do butów autorstwa Włoskiej Agencji Kosmicznej (ASI), który został wystrzelony z sondy DART na 15 dni przed zderzeniem. Podczas samej kolizji LICIACube wykonał serię zdjęć, które posłużyły za podstawę analizy wyników misji. Mała odległość od asteroidy pozwoliła na zebranie dokładniejszych danych, umożliwiających dogłębniejsze zbadanie rezultatu misji DART.

Zdjęcia wykonane przez LICIACube podczas jego przelotu koło Dimorphos, około 3 minuty po zderzeniu asteroidy z sondą DART.

Według opublikowanych wyników, po zderzeniu z Dimorphosa wzbił się pióropusz pyłu i odłamków skalnych o masie ponad 16 milionów kilogramów. W skali samej asteroidy może się to wydawać niewielką ilością (jest to mniej niż 0,5% jej masy), jednak jest to 30 000 razy więcej niż masa sondy DART. Wyrzut materiału skalnego zadziałał podobnie do krótkiego impulsu silnika rakietowego, popychając Dimorphosa kilka razy bardziej, niż uderzenie sondy.

Korekta – Matylda Kołomyjec

Autor

Katarzyna Kuszner