Ponad dziesięć lat temu, 24 sierpnia 1992 roku, południową Florydę spustoszył jeden z największych huraganów, jakie do tej pory zaobserwowano – huragan Andrew. Szkody jakie wyrządził, uświadomiły ludziom, jak ważny jest skuteczny system przewidywania zagrożenia i wczesnego ostrzegania. Aby skutecznie prognozować tropikalne huragany, NASA wystrzeliła w ostatniej dekadzie trzy nowe satelity, TRMM, QuikSCAT i Aqua, z których każdy bada inne czynniki wpływające na rozwój cyklonów.

24 sierpnia 1992 huragan Andrew przetoczył się przez południową Florydę i wkroczył do Zatoki Meksykańskiej. 26 sierpnia ponownie uderzył w zamieszkałe tereny 160 kilometrów od Nowego Orleanu, po czym stopniowo przerodził się w tropikalną ulewę. Straty oceniono na 25 miliardów ówczesnych dolarów. Niedawna ponowna analiza danych o cyklonie pozwoliła oszacować prędkość wiatru na 265 kilometrów na godzinę. W ten sposób Andrew stał się trzecim huraganem 5 stopnia w skali Saffira-Simpsona, który uderzył w USA.

Prognozowaniem huraganów zajmuje się National Hurricane Center przy National Oceanic and Atmospheric Administration (NOAA). Instytucja korzysta z wielu komputerowych modeli, z których każdy uwzględnia temperaturę powietrza, ciśnienie atmosferyczne, temperaturę powierzchniowych wód oceanicznych, prędkość wiatru i wilgotność powietrza. Dane te zbierają specjalne sondy, które latają nad tropikalnymi huraganami i spuszczają do ich wnętrza sensory. Do lokalizowania huraganu służy satelita NOAA, Geostationary Operational Environmental Satellite (GOES).

W przewidywaniu cyklonów swój udział ma również NASA, która dostarcza cennych danych satelitarnych.

Satelita Tropical Rainfall Measuring Mission (TRMM) bada głównie siłę opadów tropikalnych, która może być oznaką słabnięcia lub przybierania na sile huraganu. Informacje dostarczone przez satelitę pozwalają zidentyfikować zagrożenie powodziowe, szczególnie w regionach, o których jest mało informacji pochodzenia naziemnego.

Artystyczna wizja satelity TRMM (Tropical Rainfall Measuring Mission), ważnego narzędzia w przewidywaniu i ostrzeganiu przed huraganami.

Quick Scatterometer (QuikSCAT) posiada na pokładzie instrument SeaWind, który za pomocą specjalnego radaru mikrofalowego potrafi określić siłę i kierunek wiatrów. Od stycznia 2002 roku dane z satelity są wykorzystywane w globalnych analizach i przewidywaniach pogody.

Artystyczna wizja satelity Quick Scatterometer (QuikSCAT). Przypominające talerze instrumenty na dole sondy to wiatromierze, za pomocą których satelita dokonuje pomiarów siły i kierunku wiatrów wijących nad lądami, oceanami i połaciami lodu.

Wystrzelony Rakieta Delta 2 wyniosła satelitę Aqua„>4 maja 2002 roku satelita Aqua dostarcza informacji o temperaturze powietrza i oceanów oraz wilgotności. Szczególne znaczenie przy zbieraniu danych ma umieszczony na satelicie instrument AIRS (Atmospheric Infrared Sounder).

Advanced Microwave Scanning Radiometer-EOS (AMSR-E) – jest urządzeniem wykorzystywanym przez satelitę Aqua (urządzenie znajduje się na górze, na pierwszysm planie). Posłuży między innymi do wykrywania wilgotności powietrza.

Amerykańska Agencja Kosmiczna ma nadzieję, że satelity nie tylko pozwolą lepiej przygotować się na uderzenie cyklonu oraz zrozumieć lepiej ich powstawanie, ale też poprawią skuteczność przewidywania pogody w ogóle.

Autor

Anna Marszałek