W nadchodzącym tygodniu nastąpi dalsza poprawa warunków widoczności Wenus na wieczornym niebie (która zachodzi już ponad 3,5 godziny po zachodzie Słońca), natomiast pogorszeniu ulegną warunki widoczności Jowisza, do którego pod koniec tygodnia dołączy Merkury.

Najjaśniejsza planeta ziemskiego nieba powoli przechodzi z gwiazdozbioru Koziorożca do Wodnika, po drodze przechodząc niewiele ponad 1° od Neptuna. Ze względu na to, że ekliptyka zaczyna być korzystnie nachylona do horyzontu Wenus jest widoczna teraz wysoko na niebie i jeszcze długo po zachodzie Słońca.

W drugiej połowie tygodnia zacznie się około trzytygodniowy okres widoczności Merkurego. Jednak tym razem elongacja wschodnia nie będzie zbyt korzystna, gdyż najszybsza planeta na naszym niebie będzie około 2 razy niżej, niż podczas poprzedniej elongacji (zachodniej) Październikowa elongacja Merkurego„>w październiku br.

Zamieszczona poniżej mapka (wykonana na podstawie programu Starry Night) pokazuje położenie trzech planet i Księżyca na początku przyszłego tygodnia:

Na przełomie 2008 i 2009 roku na wieczornym niebie będzie można dostrzec 3 planety Układu Słonecznego.     Wenus będzie łatwa do znalezienia, bo będzie świecić dużym blaskiem jeszcze długo po zachodzie Słońca, natomiast Jowisz i zwłaszcza Merkury będzie znacznie trudniejszy do odnalezienia. Na pewno pomoże w tym Księżyc, który będzie przechodzić niedaleko planet 29 grudnia 2008.     Rysunek wykonano na podstawie programu Starry Night (http://www.starrynighteducation.com).

U nas będzie można zobaczyć bliskie przejście Księżyca niedaleko dwóch planet, a mieszkańcy Australii będą mieli możliwość oglądania zakrycia Jowisza przez Księżyc. Więcej informacji o zakryciu można przeczytać na stronie http://www.lunar-occultations.com/iota/planets08/1229jupiter.htm natomiast obszar, na którym będzie widać zakrycia jest przedstawiony na poniższej mapce:

29 grudnia 2008 w Europie będzie widać bliskie spotkanie Księżyca, Merkurego i Jowisza, natomiast na południowej półkuli dojdzie do zakrycia największej planety Układu Słonecznego przez Księżyc. Jak widać na mapce, aby zobaczyć zakrycie trzeba udać się do Australii.

Następna mapka obrazuje przejście Wenus w sąsiedztwie ostatniej planety Układu Słonecznego. 27 grudnia 2008 planety będzie dzielić niewiele ponad 1°, dlatego to będzie dobra okazja do próby identyfikacji planety dla tych, którzy jeszcze jej nie widzieli. Jednak Neptun świeci z jasnością 8 magnitudo i do jego zobaczenia niezbędna jest przynajmniej lornetka:

Rysunek (wykonany na podstawie programu Starry Night, http://www.starrynighteducation.com) pokazuje symulację koniunkcji Wenus z Neptunem 27 grudnia 2008 roku.     Wenus będzie wtedy świecić z jasnością -4,3 magnitudo, zaś Neptun – 8 magnitudo, czyli różnica jasności obu planet będzie wynosić ponad 1500 razy. Neptuna nie da się zobaczyć gołym okiem, ale da się tego dokonać już przez niedużą lornetkę.     27 grudnia odległość między planetami będzie wynosić troszkę ponad 1° (dwie średnice Księżyca). Dla porównania odległość miedzy Deneb Algedi a Nashirą wynosi 1.°75. Czyli obiekty widoczne na rysunku będą bez problemu mieścić się w jednym polu widzenia lornetki.     Dla porównania jasności gwiazd zaznaczonych na rysunku:

  • Deneb Algiedi (δ Cap)    2,9 mag
  • Nashira (γ Cap)     3,7 mag
  • 42 Cap    5,2 mag
  • 44 Cap    5,9 mag
  • 45 Cap    6,0 mag

Ci, którzy lubią rano wstawać będą mieli okazję przyglądać się wędrówce zbliżającego się do nowiu Księżyca (który nastąpi 27 grudnia). Będą to prawdziwie bezksiężycowe noce, ponieważ Ksieżyc będzie wschodzić bardzo późno. W nadchodzącym tygodniu naturalny satelita Ziemi przewędruje przez gwiazdozbiory Panny, Wagi i Skorpiona, i 21 grudnia odwiedzi najjaśniejszą gwiazdę gwiazdozbioru Panny:

W czwartym tygodniu grudnia zbliżający się do nowiu (27 grudnia) Księżyc będzie przechodzić przez gwiazdozbiory Panny, Wagi i Skorpiona. W poniedziałek 21 grudnia 2008 nasz naturalny satelita odwiedzi Spikę, najjaśniejszą gwiazdę Panny, ale aby to zobaczyć trzeba będzie wstać wcześnie rano (albo bardzo późno pójść spać).     Rysunek wykonano na podstawie programu Starry Night (http://www.starrynighteducation.com).

Autor

Avatar photo
Ariel Majcher