Podczas najbliższych siedmiu dni Ksieżyc odwiedzi trzy planety Układu Słonecznego, zmniejszając jednocześnie fazę od III kwadry do nowiu. Wieczorem w dalszym ciągu dobrze widać Jowisza z Neptunem, jednak planety są obserwowalne coraz krócej.

Piąta i ósma z planet krążących wokół Słońca wschodzą około godziny 13:15, a górują około 18:00 (np. na południku 21° E Jowisz góruje o 17:45, zaś Neptun 20 minut później). Obie planety oddalają się od nas ale dużo większy wpływ będzie to miało na widoczność Jowisza, który z każdym tygodniem słabnie o około 0.1 magnitudo i w tym tygodniu świeci z jasnością -2,4 magnitudo a jego średnica kątowa zmniejszy się już do 40″. Neptun słabnie dużo wolniej i jego jasność będzie wynosić +7,9 magnitudo.

Jowisz w dalszym ciągu będzie się znajdował niedaleko gwiazdy ι Capricorni (jasność +4,3 magnitudo), ale odległość między tymi ciałami niebiańskimi wzrośnie już do 56'.

W układzie księżyców galileuszowych Jowisza będziemy mogli być świadkami następujących zjawisk (na podstawie programu Starry Night):

• 9 listopada od zmierzchu Europa na tarczy Jowisza,
• 9 listopada 18:34 wejście cienia Europy na tarczę planety,
• 9 listopada 18:48 zejście Europy z tarczy planety,
• 9 listopada 21:26 zejście cienia Europy z tarczy Jowisza,
• 11 listopada 16:35 koniec zaćmienia Europy (księżyc pojawi się w odległości średnicy tarczy Jowisza na wschód od planety),
• 11 listopada 20:08 częściowe zakrycie Europy przez Io,
• 13 listopada 18:34 wejście Ganimedesa na tarczę Jowisza,
• 13 listopada 20:23 wejście Io na tarczę Jowisza,
• 13 listopada 21:42 wejście cienia Io na tarczę(tuż przed zachodem),
• 14 listopada 21:09 koniec zaćmienia Io,
• 15 listopada o zmierzchu Io i jej cień na tarczy planety,
• 15 listopada 17:10 zejście Io z tarczy Jowisza,
• 15 listopada 18:28 zejście cienia Io z tarczy Jowisza.

Zmniejszać się będzie za to odległość Jowisza do Neptuna (w momencie pokazanym na obrazku wyniesie ona niecałe 5°). Planeta będzie znajdować się nieco ponad pół stopnia na wschód od gwiazdy 42 Capricorni.

Dwie godziny po Jowiszu i Neptunie swoje najwyższe położenie nad horyzontem zajmuje Uran. Planeta znajduje się prawie 3,5 stopnia na zachód od gwiazdy 20 Psc i świeci z jasnością +5,8 magnitudo.

W pierwszej połowie nocy można dojrzeć Marsa, który wschodzi już przed 22:00, a w nocy z niedzieli na poniedziałek blisko niego będzie przechodził Księżyc w III kwadrze. W momencie pokazanym na ilustracji odległość Srebrnego Globu od Czerwonej Planety wyniesie 4°. Jasność Marsa pod koniec tygodnia wzrośnie do +0,2 magnitudo, średnica tarczy wzrośnie do 8,7 sekundy kątowej, natomiast faza będzie miała 89%.

Oba ciała niebiańskie będą jednocześnie blisko gromady otwartej gwiazd M44. Mars będzie się znajdował 3, a Księżyc – 5 stopni od M44.

Następnego ranka Księżyc przejdzie niedaleko Regulusa – najjaśniejszej gwiazdy konstelacji Lwa. W momencie pokazanym na ilustracji naturalny satelita Ziemi będzie się znajdować niecałe 6° od gwiazdy.

W czwartek i piątek Księżyc odwiedzi Saturna. Planeta wschodzi już około 2:30 i godzinę przed wschodem Słońca (około godz. 6:00) znajduje się już 30° nad horyzontem między gwiazdami β i η Panny po około 4° od każdej z tych gwiazd. Planeta nieco zwiększy swój blask do +1 magnitudo, ale średnica dalej będzie wynosić 16″. 11 listopada Tytan osiągnie maksymalną elongację zachodnią.

W czwartej 12 listopada ujrzymy Księżyc ponad 10,5 stopnia od Saturna, natomiast dobę później prawie 2° bliżej. Księżyc będzie miał fazę 23 oraz 15% i dobrze będzie widać światło popielate.

W sobotę rano Księżyc zbliży się do Spiki – najjaśniejszej gwiadzy konstelacji Panny. Odległość Srebrnego Globu od gwiazdy wyniesie nieco ponad 4,5 stopnia. Jednocześnie Księżyc będzie się znajdował ponad 18° od Wenus. Dobę później odległość Księżyca do Spiki wzrośnie do ponad 11°, natomiast do Wenus zmaleje do 8 stopni. W niedzielę rano Księżyc będzie 38 godzin przed nowiem.