W najbliższy poniedziałek dojdzie do nocnego zakrycia Wenus przez Ksieżyc. Poprzednie takie zjawisko miało miejsce 7 października 1988 roku, a następne będzie 1 kwietnia 2044 (to niestety nie prima aprilis). Dodatkową atrakcją będzie bliska (2°) koniunkcja z Jowiszem. Czyli za kilka dni spotkają się drugi, trzeci i czwarty pod względem jasności obiekty na ziemskim niebie (oczywiście biorąc pod uwagę ciała naturalne).

Wszystko rozegra się w pierwszy w tym roku grudniowy wieczór na tle gwiazdozbioru Strzelca. Najpierw, zanim jeszcze zrobi się ciemno, będzie można podziwiać (i fotografować) zbliżenie dwóch najjaśniejszych planet Układu Słonecznego z naturalnym satelitą Ziemi (co jest przedstawione na pierwszej ilustracji). Potem, jak już zrobi się ciemno (około 17:15), Księżyc na ponad godzinę zakryje Wenus.

Niestety Polska znajdzie się na wschodnim krańcu obszaru widoczności i z większości obszaru naszego kraju będzie widać tylko zakrycie (choć z drugiej strony mamy szczęście, że zjawisko będzie widoczne w naszym kraju). Odkrycie widoczne będzie tylko z południowo-zachodnich krańców Polski:

IOTA, Lunar-Occultations.com

Mapa przedstawiająca obszar Ziemi, na którym widoczne jest zakrycie Wenus przez Księżyc 1 grudnia 2008 roku. Zdjęcie pochodzi z serwisu The International Occultation Timing Association. Nawet najlepszym zdarzają się błędy.

Na powyższym obrazku widać, że prawie cała Polska mieści się w takiej pętli, której brzegi oznaczają, że odpowiednio I i II kontakt zajdzie podczas zachodu Księżyca (druga pętla, przechodząca blisko Ameryki Północnej wyznacza obszar, na którym III i IV kontakt będzie miał miejsce podczas wschodu Księżyca). Całe zjawisko będzie widoczne z obszarów między pętlami.

Co oznaczają owe kontakty można zobaczyć na następnej ilustracji, tylko tym razem Wenus będzie przechodzić nie przed Słońcem, a za Księżycem:

NASA/GSFC

Schemat przejścia Wenus przed tarczą słoneczną 8 czerwca 2004 roku. To bardzo rzadkie zjawisko było widoczne także w Polsce.

Podczas zakrycia Wenus będzie miała średnicę 17″, fazę 69% i będzie świecić z jasnością -4^m. Zaś dla Jowisza odpowiednie wielkości będą wynosić: 34″, 100% i -2^m. Przez lornetki będzie można w tym czasie dostrzec 4 najjaśniejsze jowiszowe księżyce: po lewej stronie planety Io (troszkę dalej) i Ganimedesa, a po prawej – Europę (blisko tarczy) i Kallisto. Natomiast Księżyc będzie miał fazę 13% i jasność ponad -10 magnitudo.

I jeszcze dwie ilustracje pokazujące początek i koniec zjawiska. Obie wykonane dla Bogatyni, która będzie jednym z najlepszych miejsc w naszym kraju do jego obserwacji:

I kontakt:

StarryNight

Symulacja zakrycia Wenus przez Ksieżyc 1 grudnia 2008 dla Bogatyni, gdzie zjawisko będzie widoczne najlepiej w Polsce. Obrazek przedstawia I kontakt.

IV kontakt:

StarryNight

Symulacja zakrycia Wenus przez Ksieżyc 1 grudnia 2008 dla Bogatyni, gdzie zjawisko będzie widoczne najlepiej w Polsce. Obrazek przedstawia IV kontakt.

Na koniec tabela z dokładnymi czasami charakterystycznych momentów, wynotowanych również z programu StarryNight (różnica wysokości Księżyca i Wenus nad horyzontem między I i II oraz między III i IV kontaktem będzie wynosić około 0.1 stopnia). Tak naprawdę dla obserwatorów zakrycie skończy się około 5 sekund wcześniej, gdy Księżyc odkryje całą oświetloną część planety:

Zachęcamy do obserwacji tego zjawiska i robienia wszystkiego, aby na ten czas chmury sobie poszły, bo następne zakrycie Wenus przez Księżyc na nocnym niebie dopiero za 36 lat.