Orbita Halo to okresowa orbita w pobliżu jednego z punktów Lagrange’a. Orbity Halo istnieją w każdym układzie trzech ciał, np. w układzie Słońce-Ziemia lub Ziemia-Księżyc. W każdym punkcie Lagrange’a istnieją zarówno północne, jak i południowe orbity Halo. Orbity te mają tendencje do bycia niestabilnymi. Większość satelitów na orbitach Halo służy celom naukowym, na przykład jako teleskopy kosmiczne.
Pierwszą misją wykorzystującą orbitę Halo była ISEE-3, wspólny statek kosmiczny ESA i NASA wystrzelony w 1978 roku. Dotarła ona do punktu L1 Słońce-Ziemia i pozostała tam przez kilka lat.
Wykorzystanie orbity Halo przez misję Solar and Heliospheric Observatory (SOHO).
