
Pod koniec 2004 roku nadarza się okazja do obserwacji Merkurego. Poszukiwać go należy na południowo-wschodnim niebie krótko przed wschodem Słońca.
Opozycje i maksymalne elongacje w 2004 roku
Pod koniec 2004 roku nadarza się okazja do obserwacji Merkurego. Poszukiwać go należy na południowo-wschodnim niebie krótko przed wschodem Słońca.
21 listopada około godziny 2:00 Merkury znajdzie się w maksymalnej wschodniej elongacji wynoszącej 22 stopnie. Na wieczornym niebie nie da się go jednak odszukać.
13 września planetoida Westa (4) znajdzie się w opozycji. Dzień później w tej samej konfiguracji odnajdziemy Metis (9). Oba obiekty znajdują się na niebie blisko siebie, ale znalezienie drugiego z nich jest znacznie trudniejsze.
Każdego pogodnego poranka na niebie dostrzec można Merkurego. W najbliższych dniach dojdzie do ciekawego złączenia z Księżycem i jedną z jaśniejszych gwiazd. Warto chociaż raz rano wstać i zwrócić wzrok w kierunku zodiakalnej konstelacji Lwa.
Kilkanaście dni temu w
17 sierpnia około 20:00 Wenus znajdzie się w maksymalnej zachodniej elongacji. Wschodzi kilkanaście minut przed drugą w nocy i jest widoczna na porannym niebie. Pozostanie tam przez kilka miesięcy.
Dzisiaj (6 sierpnia) około godziny 7:00 Neptun znalazł się w opozycji względem Słońca. Wieczorem w jego obserwacjach przeszkadzać będzie jednak Księżyc. Poczekajmy więc kilka dni.
27 lipca około 5:00 Merkury znajdzie się w maksymalnej wschodniej elongacji (27,1 stopnia). Warunki do jego obserwacji będą w naszej szerokości geograficznej bardzo złe.
9 lipca w opozycji względem Słońca znajdzie się planetoida Juno (3), a dobę później - Parthenope (11). Jasność obu tych obiektów to odpowiednio 9,7 i 9,1 magnitudo.
11 czerwca 2004 roku w opozycji znajdzie się najdalsza znana planeta Układu Słonecznego. Przy jasności około 13,5 magnitudo można by Plutona dostrzec przez teleskop o średnicy zwierciadła powyżej 15 centymetrów. Niestety - utrudnią to panujące …