W wyniku kolizji dwóch galaktyk powstał układ gwiazd o niezwykłym wyglądzie i specyficznych wewnętrznych ruchach. Choć po galaktyce satelitarnej nie pozostał już praktycznie żaden ślad, slady kolizji sprzed ponad miliarda lat są widoczne w przeciwnym ruchu zewnętrznych warst galaktyki M64, znanej także jako Czarne (lub Złe) Oko.

M64, usytuowana w Coma Berenices w odległości około 17 milionów lat świetlnych od Ziemi, jest bardzo popularnym obiektem wśród astronomów amatorów. Powodem może być fakt, że galaktyka wygląda bardzo efektownie również w małych teleskopach. Swą nazwę galaktyka zawdzięcza pasmu pyłu pochłaniającego światło, który przesłania częściowo jasne jądro galaktyki, upodobniając ją do oka.

NASA

Galaktyka spiralna NGC 4826 posiada kilka nazw. Czarne Oko i Uśpiona Piękność to najbardziej znane. Nie znaleziono w niej żadnych supernowych, a nawet żadnych zmiennych Cefeid, co spowodowało, że dyskusja na temat odległości do niej pozostaje wciąż nierozstrzygniętą.

Na pierwszy rzut oka M64 wydaje sie być normalną galaktyką spiralną. Tak jak w przypadku większości galaktyk, gwazdy w galaktyce rotują zgodnie z ruchem wskazówek zegara. Jednak szczegółowe badania przeprowadzone w latach dziewięćdziesiątych wykazały, że gaz międzygwiezdny w zewnętrzych regionach galaktyki kręci się w przeciwnym kierunku.

Na styku obszarów, w miejscu gdzie ściera się przeciwnie rotujący gaz dochodzi do jego kompresji. Jest to obszar aktywny gwiazdotwórczo, a szczególnie zauważalne są młode gorące, niebieskie gwiazdy, które dopiero co uformowały się w różowej chmurze wodoru, świecącego w promieniowaniu ultrafioletowym pochodzącym od płodych gwiazd (patrz zdjęcie z Teleskopu Hubble’a).

Za najbardzie prawdopodobne wyjaśnienie zjawiska astronomowie uznają zderzenie się galaktyki z galaktyką satelitarną.