Wraz z rozpoczęciem przebudowy STA-099 do OV-099, NASA 29 stycznia 1979 roku przyznała kontrakt na wybudowanie kolejnego wahadłowca, znanego jako OV-103 oraz szerzej: Discovery. Budowa statku trwała 4 lata i zakończyła się 12 sierpnia 1983 roku. Podczas konstrukcji korzystano z wiedzy, jaką zdobyto w trakcie budowy i testów poprzednich promów. Dzięki temu OV-103 ważył ponad 3 tony mniej od Columbii.
Discovery rozpoczął swoją przygodę jako już trzeci operacyjny wahadłowiec we flocie NAS-y, startując z Centrum Kosmicznego Johna F. Kennedy’ego rok po zakończeniu budowy (30 sierpnia 1984 rok). Umieścił wtedy na orbicie trzy satelity komunikacyjne, dzięki którym zaczął swoją karierę w transporcie satelitów wszelakiego rodzaju. To właśnie OV-103 odpowiadał za wysłanie jednego z najbardziej rozpoznawalnych teleskopów – Kosmicznego Teleskopu Hubble’a oraz brał udział w jego drugiej i trzeciej misji serwisowej.
Zdjęcie promu kosmicznego Discovery, po odłączeniu od ISS 7 marca 2011 roku. Był to ostatni lot OV-103.
Nazwa Discovery ma swoje korzenie w marynarce, w której można wyróżnić dwa ważniejsze okręty z tym imieniem. Pierwszy z nich na początku XVII wieku poszukiwał przejścia na północy Ameryki Północnej pomiędzy Oceanem Atlantyckim a Spokojnym. Okręt pod dowództwem Henry’ego Hudsona eksplorował nowo odkrytą zatokę nazwaną od imienia kapitana, jednak po zimowaniu w mroźnej Kanadzie zbuntowana załoga nie pozwoliła na dalsze poszukiwanie przesmyku. Drugi znany statek o tym imieniu eksplorował południową część Oceanu Spokojnego w drugiej połowie XVIII wieku pod dowództwem Jamesa Cooka. Warto wspomnieć, że w tej wyprawie uczestniczyły dwa okręty. Drugi z nich nazywał Endeavour i po nim również nazwano wahadłowiec. Podczas przeczesywania Oceanu Spokojnego odkryto wyspy hawajskie.
Discovery można nazwać koniem pociągowym programu promów kosmicznych. Odbył on trzydzieści dziewięć misji, czyli najwięcej ze wszystkich wahadłowców. Dzięki takiej ilości startów ma on długą listę osiągnięć. Do ważniejszych należy pierwsza wymiana załogi Międzynarodowej Stacji Kosmicznej oraz ostatnia z użyciem wahadłowca, a także pierwszy start po wznowieniu lotów promami kosmicznymi zarówno po eksplozji Challengera jak i po incydencie Columbii. Discovery był również pierwszym wahadłowcem, który na pokładzie miał Rosjanina. Dodatkowo brał udział w rozpoczęciu programu Shuttle-Mir, podczas którego jako pierwszy prom kosmiczny zbliżył się do rosyjskiej stacji Mir. Warto wspomnieć, że podczas tej misji OV-103 zdobył tytuł pierwszego wahadłowca pilotowanego przez kobietę.
Plakat hołdujący Discovery, który wisi w Centrum Kontroli Startów w Centrum Kosmicznym im. Johna F. Kennedy’ego. Wokół orbitera znajduje się 39 emblematów z misji, które odbył. OV-103 został przedstawiony podczas zbliżania się do Międzynarodowej Stacji Kosmicznej.
Ze względu na długość służby Discovery we flocie NAS-y, naturalne jest, że przechodził on w jej czasie modernizację i konserwację. Pierwsza renowacja orbitera zaczęła się jesienią 1995 roku. Dziewięciomiesięczny okres konserwacji wahadłowca (Orbiter Maintenance Down Period) nie tylko go odnowił, ale również przystosował statek do misji do Międzynarodowej Stacji Kosmicznej. Druga ingerencja w konstrukcję OV-103 zaczęła się latem 2002 roku. Wielka modyfikacja orbitera (Orbiter Major Modification) została powiększona o dodatkowe kwestie związane z bezpieczeństwem ze względu na katastrofę Columbii, która odbyła się kilka miesięcy od rozpoczęcia modernizacji.
Discovery zakończył swoją służbę w 2011 roku. Był on (z pominięciem Enterprise’a) pierwszym oraz najstarszym z wahadłowców, który przeszedł na emeryturę. W ciągu swojej kariery spędził łącznie 365 dni w kosmosie, pokonując ponad 5800 orbit. W tym czasie wyniósł w kosmos 252 załogi. Aktualnie OV-103 znajduje się w Centrum Stevena F. Udvara-Hazy’ego w stanie Wirginia, która jest filią Narodowego Muzeum Lotnictwa i Przestrzeni Kosmicznej.
Redakcja tekstu – Alex Rymarski
.jpg){kind=link}
