O obiekcie:

M67, gromada otwarta należąca do gwiazdozbioru Raka, jest oddalona od Ziemi o około 2600-2900 lat świetlnych. To jedna z najstarszych znanych nam gromad otwartych, jej wiek jest szacowany na od 3,2 do 5 miliardów lat. Masę obiektu szacuje się na 1080-1400 mas Słońca. Gromada zawiera ponad 100 gwiazd w wieku podobnym do wieku Słońca, dlatego była rozważana jako gromada macierzysta naszej gwiazdy. Obecnie uważa się tę teorię za mało prawdopodobną.

Gromada zawiera około 500 gwiazd i jest jednym z najczęściej badanych obiektów tego typu, gdyż stanowi dobre miejsce do obserwowania ewolucji gwiazd. Wewnątrz M67 znajduje się 11 jasnopomarańczowych olbrzymów typu widmowego K i około 200 białych karłów. W gromadzie znaleziono około 30 błękitnych maruderów, są to najjaśniejsze gwiazdy gromady. Nie licząc błękitnych maruderów, gromada nie zawiera gwiazd ciągu głównego o typie widmowym wyższym niż F.

W 2014 roku za pomocą instrumentu HARPS (High Accuracy Radial velocity Planet Searcher) zespół astronomów odkrył trzy egzoplanety krążące wokół gwiazd gromady. Wszystkie znajdują się za blisko swoich gwiazd, żeby znaleźć się w ekosferze. Dwie z nich krążą wokół gwiazd karłowatych (YBP1194 i YBP1514), a jedna orbituje wokół gigantycznej gwiazdy typu K3, oznaczonej jako S364. YBP1194 i YBP1514 to pierwsze odkryte przez nas egzoplanety, krążące wokół gwiazd podobnych do Słońca.

Wizja artystyczna egzoplanety krążącej okół gwiazdy z gromady M67.

Podstawowe informacje:

  • Numer w katalogu NGC: NGC 2682
  • Typ obiektu: gromada otwarta
  • Gwiazdozbiór: Rak
  • Jasność: +6,1m
  • Deklinacja: +11° 48′ 07″
  • Rektascensja: 08h 51m 54s
  • Rozmiar kątowy: 30′

Jak i gdzie obserwować:

Gromadę można zobaczyć około 1,75° na zachód od Acubens (α Cnc), najjaśniejszej gwiazdy Raka. Możemy znaleźć ten obiekt, prowadząc prostą między gwiazdami gwiazdozbioru Hydry i Raka: ε Hya i δ Cnc. M67 znajduje się mniej więcej w połowie odległości między tymi gwiazdami.

W małych lornetkach gromada wygląda jak wydłużona plamka światła. Małe teleskopy ujawniają kilka najjaśniejszych gwiazd, a z pomocą teleskopów 6-calowych i większych instrumentów możemy zobaczyć kilkadziesiąt gwiazd należących do gromady. Najlepszą porą na obserwację obiektu jest późna zima i wczesna wiosna.

Autor

Avatar photo
Krystyna Syty

Studiuję chemię i fizykę w kolegium MISMaP na Uniwersytecie Warszawskim. Naukowo szczególnie ciekawi mnie elektrochemia i ziemskie pole magnetyczne. Interesuję się uczeniem i popularyzacją nauk ścisłych wśród dzieci i młodzieży. W redakcji swoją przygodę zaczęłam od serii Śladami Messiera i Przygotowania do Olimpiady Astronomicznej. Byłam Zastępcą Redaktora Naczelnego w latach 2021-2022, od tego roku jestem Członkiem Zarządu Klubu Astronomicznego Almukantarat.