17 sierpnia około 20:00 Wenus znajdzie się w maksymalnej zachodniej elongacji. Wschodzi kilkanaście minut przed drugą w nocy i jest widoczna na porannym niebie. Pozostanie tam przez kilka miesięcy.

29 marca planeta znalazła się w maksymalnej elongacji wschodniej. Zaledwie 71 dni później (8 czerwca) w dolnej koniunkcji ze Słońcem. Mija 70 kolejnych dni i mamy maksymalną elongację zachodnią. Dalszy ruch planety stanie się bardzo powolny. Górne złączenie ze Słońcem nastąpi dopiero 31 marca 2005 roku, czyli 226 dni po zachodniej elongacji. Na następną wschodnią elongację poczekamy kolejne 217 dni czyli do 3 listopada 2005.

W pierwszy poranek po nadchodzącej właśnie elongacji Wenus świecić będzie w konstelacji Bliźniąt. O 3:10 Słońce znajdzie się 18 stopni pod horyzontem (świt astronomiczny). Wenus odnajdziemy wtedy 12 stopni nad wschodnim widnokręgiem.

Świt cywilny nastanie około 4:45. Wenus do tego czasu wzniesie się na 26 stopni. Na lewo i w dół od planety odnajdziemy przebywającego także w Bliźniętach Saturna. 31 sierpnia obie planety miną się na niebie w kątowej odległości około 2 stopni.

Wenus jest obecnie w kwadrze. Z odległości 106 milionów kilometrów przez teleskop dostrzec można połówkę koła o kątowej średnicy 24 sekund. Oczywiście planeta jest doskonale widoczna gołym okiem (jako świecący punkt), ma jasność -4,3 magnitudo. Na porannym niebie nie ma jaśniejszych od niej obiektów.

Z biegiem dni planeta oddalać się będzie od Ziemi, a co za tym idzie – zmniejszeniu ulegnie jej średnica kątowa. Kąt Wenus-Słońce-Ziemia zwiększa się, a więc rośnie także faza planety.

Jeszcze przez kilka miesięcy Wenus będzie efektownym obiektem na porannym niebie. Obliczyliśmy położenie planety w momencie świtu cywilnego dla kilku dat:

1 września o 5:15, wysokość 30 stopni, elongacja 45 stopni.

15 września o 5:40, wysokość 30 stopni, elongacja 44 stopnie.

1 października o 6:10, wysokość 30 stopni, elongacja 41 stopni.

15 października o 6:30, wysokość 27 stopni, elongacja 39 stopni.

1 listopada o 6:00 (czas zimowy), wysokość 24 stopnie, elongacja 35 stopni.

15 listopada o 6:20, wysokość 20 stopni, elongacja 32 stopnie.

1 grudnia o 6:45, wysokość 15 stopni, elongacja 29 stopni.

15 grudnia o 7:00, wysokość 11 stopni, elongacja 26 stopni.

1 stycznia o 7:05, wysokość 5 stopni, elongacja 22 stopnie.

Gdybyśmy znaleźli się na Wenus, 17 sierpnia Ziemia byłaby w kwadraturze – na niebie od Słońca dzieliłby ją kąt 90 stopni. Kąt ten stopniowo malałby. Zadanie dla Czytelników brzmi: Wśród podanych w tym artykule dat proszę wskazać te, które dla obserwatora na Wenus odpowiadają opozycji Ziemi i złączeniu naszej planety ze Słońcem? Złączeniu górnemu czy dolnemu?

Autor

Michał Matraszek

Komentarze

  1. Artur    

    poprawnie? — poszperalem troche, zeby sie nauczyc co to gorna a co dolna koniunkcja, pokombinowalem i wydaje mi sie ze dla obserwatora na Wenus Ziemia:
    – byla w opozycji 8 czerwca
    – bedzie w gornej koniunkcji 31 marca 2005

    dobrze to wykombinowalem?

    1. Michał M.    

      Bardzo dobrze 😉

      > poszperalem troche, zeby sie nauczyc co to gorna a co dolna
      > koniunkcja, pokombinowalem i wydaje mi sie ze dla obserwatora na
      > Wenus Ziemia:
      > – byla w opozycji 8 czerwca

      Oczywiście, stało się to dokładnie wtedy, kiedy my obserwowaliśmy przejście Wenus przed tarczą Słońca.

      > – bedzie w gornej koniunkcji 31 marca 2005

      Też dobrze! Wenus i Ziemia będą po dwóch stronach Słońca.

      Gratuluję rozwiązania zagadki i umiejętności znajdowania informacji 🙂

      pozdrawiam

Komentarze są zablokowane.