26 marca planetoida Westa (4) znajdzie się w opozycji. Świecić będzie w gwiazdozbiorze Panny z jasnością około 5,9 magnitudo. Teoretycznie możliwe będzie dostrzeżenie jej gołym okiem. Użycie lornetki znacznie to jednak ułatwi.

Westa to jedyna planetoida, która może osiągnąć aż tak dużą jasność (w opozycji będzie świecić z jasnością porównywalną z blaskiem Urana). Warto poświęcić trochę czasu i zaobserwować jak z dnia na dzień zmienia się jej położenie na tle gwiazd.

Podajemy efemerydę na kilkanaście nadchodzących dni.

DataRektascensjaDeklinacjaOdległość od Ziemi [AU]Jasność [mag]
25 marca12h43m12s+08d57m53s1.28685.88
26 marca12h42m18s+09d04m59s1.28535.88
27 marca12h41m24s+09d11m58s1.28405.88
28 marca12h40m29s+09d18m49s1.28295.87
29 marca12h39m34s+09d25m30s1.28215.88
30 marca12h38m39s+09d32m02s1.28165.88
31 marca12h37m43s+09d38m23s1.28135.88
1 kwietnia12h36m48s+09d44m34s1.28135.89
2 kwietnia12h35m52s+09d50m34s1.28165.90
3 kwietnia12h34m57s+09d56m22s1.28215.91
4 kwietnia12h34m02s+10d01m58s1.28285.92
5 kwietnia12h33m07s+10d07m21s1.28385.94

Planetoida ma około 530 kilometrów średnicy i masę 3*1020kg. Obraca się raz na 5,34 godziny, obiega Słońce z okresem 3,63 roku po orbicie o wielkiej półosi 2,362 AU, mimośrodzie 0.0895 i nachyleniu do ekliptyki 7,14 stopnia. Jest trzecią co do wielkości planetoida Pasa Głównego. Została odkryta 29 marca 1807 roku przez niemieckiego obserwatora Heinricha Wilhelma Matthausa Olbersa.

Autor

Michał Matraszek