Ostatni tydzień września jest jednocześnie pierwszym tygodniem jesieni. Będzie on zdominowany przez Księżyc w fazie bliskiej pełni, przez którą Srebrny Glob przejdzie ostatniego dnia miesiąca. Dzień wcześniej Uran znajdzie się w opozycji do Słońca i dlatego można go obserwować całą noc. W drugiej części nocy panują wciąż bardzo dobre warunki obserwacyjne Jowisza i Wenus.
W nocy z poniedziałku na wtorek można będzie obserwować przejście Księżyca z gwiazdozbioru Strzelca do gwiazdozbioru Koziorożca. Tym razem Srebrny Glob minie jasne gwiazdy Koziorożca Algedi oraz Dabih w okolicach wtorkowego południa, dlatego z Polski zobaczyć będzie można najpierw jak w poniedziałek 24 września Księżyc w fazie 72% świeci ponad 6° na południowy zachód od tych gwiazd, natomiast dobę później faza Księżyca urośnie do 81% i zajmie on pozycję około 8° na północny wschód od wspomnianych gwiazd (na mapce są one mniej więcej w połowie drogi między poniedziałkowym a wtorkowym położeniem Księżyca).
Do końca tygodnia naturalny satelita Ziemi przewędruje przez złożone z niezbyt jasnych gwiazd konstelacje Wodnika i Ryb. Faza Księżyca będzie stopniowo rosła od 89% w środę 26 września, przez 95% dobę później, do 98% w piątek 28 września. W sobotę 29 września, czyli dzień przed opozycją Urana, Księżyc dotrze właśnie do tej planety i o godzinie podanej na mapce będzie miał fazę 100%, gdyż do pełni zostanie wtedy niecałe 7 godzin (przez pełnię Księżyc przejdzie w niedzielę 30 września o godzinie 5:19 naszego czasu). Bliskość Księżyca w pełni również potwierdza fakt, że planeta jest w opozycji. O godzinie podanej na mapce Srebrny Glob będzie świecił prawie 5° na północny zachód od pary Uran – 44 Psc. Jednak tym razem silny blask Srebrnego Globu będzie sporym utrudnieniem przy próbach obserwacji tej planety.
W niedzielę faza Księżyca nieco spadnie, do 99%, a sam Księżyc będzie kontynuował podróż przez niezbyt wyraźny gwiazdozbiór Ryb, do którego zdążył wrócić Uran.
Pod koniec tygodnia Jowisz pojawi się nad widnokręgiem około godziny 21, jest więc dostępny do obserwacji już ponad 8 godzin. Planeta świeci coraz jaśniej, ponieważ zbliża się do opozycji za 2,5 miesiąca. W tym tygodniu Jowisz świeci blaskiem -2,5 wielkości gwiazdowej, zaś jego tarcza ma średnicę 43″. Dlatego już nawet w małych lornetkach powinno się dać zobaczyć pasy przecinające tarczę planety. Położenie Jowisza zmieni się niewiele i wciąż zajmuje on pozycję prawie w połowie drogi między Aldebaranem, a El Nath.
W układzie księżyców galileuszowych z Polski będzie można zaobserwować następujące zjawiska:
- 24 września, godz. 2:06 – wejście Io w cień Jowisza (początek zaćmienia),
- 24 września, godz. 5:38 – wyjście Io zza tarczy Jowisza (koniec zakrycia),
- 24 września, godz. 23:18 – wejście cienia Io na tarczę Jowisza,
- 25 września, godz. 0:38 – wejście Io na tarczę Jowisza,
- 25 września, godz. 1:30 – zejście cienia Io z tarczy Jowisza,
- 25 września, godz. 2:48 – zejście Io z tarczy Jowisza,
- 25 września, godz. 3:22 – wejście Europy w cień Jowisza (początek zaćmienia),
- 25 września, godz. 5:52 – wyjście Europy z cienia Jowisza (koniec zaćmienia),
- 26 września, godz. 0:06 – wyjście Io zza tarczy Jowisza (koniec zakrycia),
- 26 września, godz. 21:16 – zejście Io z tarczy Jowisza,
- 26 września, godz. 22:18 – wejście cienia Europy na tarczę Jowisza,
- 27 września, godz. 0:50 – zejście cienia Europy z tarczy Jowisza,
- 27 września, godz. 1:00 – wejście Europy na tarczę Jowisza,
- 27 września, godz. 3:26 – zejście Europy z tarczy Jowisza,
- 28 września, godz. 21:40 – wyjście Europy zza tarczy Jowisza (koniec zakrycia),
- 29 września, godz. 2:26 – wejście Ganimedesa w cień Jowisza (początek zaćmienia),
- 29 września, godz. 4:34 – wyjście Ganimedesa z cienia Jowisza (koniec zaćmienia),
- 1 października, godz. 4:00 – wejście Io w cień Jowisza (początek zaćmienia).
Ostatnia z jasnych planet – Wenus – wschodzi około godziny 3 nad ranem, czyli już 6 godzin po Jowiszu i stanowi wspaniałą ozdobę porannego nieba. W tym tygodniu można obserwować zbliżanie się planety do Regulusa, najjaśniejszej gwiazdy w konstelacji Lwa. W poniedziałek rano odległość między tymi ciałami niebiańskimi wynosiła prawie 10,5 stopnia, a do niedzieli 30 września zmniejszy się ona do niecałych 4°. Ale to jeszcze nie wszystko. W przyszłym tygodniu dystans ten zmniejszy się jeszcze bardziej.
Wenus wciąż oddala się od Ziemi i dąży ku koniunkcji górnej ze Słońcem, do której dojdzie prawie dokładnie za pół roku, 28 marca 2013. Dlatego mimo wciąż sporej jasności (-4,1 magnitudo) i dużej odległości kątowej od Słońca planeta jest coraz mniej atrakcyjnym celem dla posiadaczy teleskopów. W tym tygodniu jej tarcza będzie miała średnicę 16″ i fazę około 70%.