Nazwa serii radzieckich jednoosobowych statków orbitalnych. Wostok w języku rosyjskim oznacza wschód (kierunek świata). Konstrukcja Wostoka była bazą do opracowania kolejnych statków kosmicznych, przede wszystkim Woschoda i Sojuza. Statki z serii Wostok były wynoszone z kosmodromu Bajkonur za pomocą rakiet typu Wostok A-1.

Statki Wostok odbyły 6 lotów w kosmos między kwietniem 1961 roku a czerwcem 1965 roku. Każdorazowo były pilotowane przez jednego kosmonautę.

Konstrukcja Wostok składała się z 2 części: sferycznej kabiny załogowej i modułu technicznego w kształcie stożka, wyposażonego w silnik hamujący typu TDU-1. Moduł techniczny był odrzucany przed rozpoczęciem powrotu. W końcowej fazie powrotu na Ziemię, pilot katapultował się i lądował za pomocą spadochronu.

Wybrane dane techniczne statków Wostok

Masa: 4730 kg
Długość: 4,4 m
Średnica: 2,43 m
Średnica lądownika: 2,3 m
Maksymalny czas lotu: 10 dni.