Przypominająca delikatna różę unoszącą się w Kosmosie, mgławica N11A została sfotografowana w naturalnych kolorach przez Kosmiczny teleskop Hubble’a. Silne promieniowanie gwiazd znajdujących się we wnętrzu mgławicy pobudza do świecenia otaczający je gaz.

N11A znajduje się w rejonie formowania się gwiazd w Wielkim Obłoku Magellana, małej galaktyce towarzyszącej Drodze Mlecznej i widocznej gołym okiem z półkuli południowej. Mgławica jest szczególnie interesująca dla astronomów, gdyż jest najmniejszą oraz najbardziej zwartą mgławicą w tym rejonie. Jest najmłodszym w tym obszarze Wszechświata miejscem powstawania masywnych gwiazd.

Doskonała jakość zdjęcia otrzymanego przez Teleskop Kosmiczny pozwala astronomom dostrzec bardzo drobne szczegóły mgławicy, oraz badać znajdujące się w niej gwiazdy. Fale uderzeniowe i silny wiatr gwiazdowy spowodowały powstanie pustej przestrzeni wewnątrz obłoku gazu i pyłu. Silne promieniowanie gwiazd powoduje, że otaczający ją gaz świeci fluorescencyjnie, podobnie jak światła neonów reklamowych.

Dzięki uzyskanej fotografii po raz pierwszy stało się możliwe uzyskanie obrazów przedstawiających gwiazdy pobudzające N11A do świecenia. Uzyskane informacje będą bardzo istotne dla lepszego rozumienia procesów powstawania masywnych gwiazd (o masach większych niż 10 mas Słońca). „Musimy badać własności rejonów formowania się gwiazd w okolicznych galaktykach, aby zrozumieć w jaki sposób powstawały gwiazdy w odległym, młodym Wszechświecie” – wyjaśnił Mohammad Heydari-Malayeri, kierujący grupą która wykonała zdjęcie.

N11A znajduje się w gwiazdozbiorze Złotej Ryby. jej zdjęcie zostało uzyskane za pomocą instrumentu Wide Field Planetary Camera w dniach 2-18 maja 2000 roku. Jest ono złożeniem trzech obrazów: trwającej 1040 sekund ekspozycji w kolorze czerwonym (H-alfa, zjonizowany wodór), 1200-sekundowego ujęcia w kolorze zielonym (zjonizowany tlen) oraz trwającego 1040 ujęcia w kolorze niebieskim (H-beta, zjonizowany wodór). N11A ma średnicę 10 sekund kątowych, co odpowiada 8 latom świetlnym przy odległości Wielkiego Obłoku Magellana wynoszącej 168 tysięcy lat świetlnych.

Autor

Michał Matraszek