Grupa uczonych z Rensselaer Polytechnic Institute, Fermi National Accelerator Laboratory i Sloan Digital Sky Survey zaobserwowała pasmo gwiazd znajdujących się poza granicami Drogi Mlecznej. Odkrycie pomoże w wyjaśnieniu w jaki sposób 10 miliardów lat temu powstała nasza Galaktyka.

Pierścień gwiazd ukryty jest przed naszymi obserwacjami gdyż znajduje się, podobnie jak nasze Słońce w płaszczyźnie dysku Drogi Mlecznej. Jak poinformowała Heidi Newberg, profesor fizyki i astronomii w Rensselaer, średnica pierścienia to około 120 tysięcy lat świetlnych. Najmniejsza odległość od Ziemi (znajdującej się około 20 tysięcy lat świetlnych ode centrum Galaktyki) to około 40 tysięcy lat świetlnych.

„Gwiazdy te mogą być pozostałością po zderzeniu drogi Mlecznej z karłowatą galaktyką. Do takiej kolizji mogło dojść wiele miliardów lat temu” – powiedziała Newberg. „To wskazówka, że przynajmniej część naszej Galaktyki mogła uformować się przez połączenie razem mniejszych galaktyk„.

Pierścień gwiazd jest prawdopodobnie największym z serii podobnych struktur znajdywanych wokół naszej Galaktyki. Uczeni uważają, że rozrywane są mniejsze galaktyki, ich pozostałości przekształcają się w pasma gwiazd otaczających większe galaktyki. Grawitacja (w tym również ciemnej materii) utrzymuje pierścień na prawie kołowej orbicie wokół centrum Drogi Mlecznej.

„Pas gwiezdny znajdujący się na zewnątrz galaktyki to idealny obiekt do zbadania rozłożenia i ilości zwykłej i ciemnej materii w jego wnętrzu” – stwierdził Brian Yanny, uczony z Fermilab’s Experimental Astrophysics Group, współkierownik projektu badawczego.

Newberg i Yanny zaprezentowali swoje odkrycia na spotkaniu Amerykańskiego Towarzystwa Astronomicznego w Seattle.

Dowód istnienia tego nieoczekiwanego pasma gwiazd skrywanego za Drogą Mleczną został uzyskany dzięki wielokolorowym zdjęciom setek stopni kwadratowych nieba i setkom widm gwiazd sfotografowanych dzięki projektowi Digital Sky Survey.

Przez prawie 4 lata Newberg, Yanny i ich współpracownicy z SDSS badali rozkład gwiazd w Drodze Mlecznej. Na zewnętrznych jej krańcach, w kierunku konstelacji Jednorożca (Monoceros) znaleźli dziesiątki tysięcy gwiazd, które zmieniają standardowy model galaktyk.

Dzięki badaniom sporządzono trójwymiarową mapę Drogi Mlecznej. Nowo odkryte gwiazdy stały się częścią oddzielnej jej struktury.

„Duży obszar nieba zbadany przez SDSS i precyzja wielokolorowych obserwacji pozwoliła ponownie przyjrzeć się klasycznym problemom liczącym sobie od 50 do 100 lat” – powiedział Yanny. „Jak wygląda jako całość nasza Galaktyka? W jaki sposób powstałą? Czy narodziła się jako całość czy też powstawała przez łączenie się galaktyk karłowatych? W jaki sposób niewidzialna (ciemna) materia wpływa na rozłożenie gwiazd?„.

Kilka słów o SDSS

Jest to projekt, którego celem jest przebadanie czwartej części całego nieba poprzez wyznaczenie pozycji i absolutnej jasności 100 milionów ciał niebieskich. Mierzy on także odległości do ponad miliona galaktyk i kwazarów.