Kosmiczny Teleskop Podczerwieni Spitzer (dawniej SIRTF) zajrzał za zasłonę pyłu spowijającego jądro Mgławicy Tarantula i odsłonił przed naszymi oczami szczegóły wnętrza tego aktywnego gwiazdotwórczo rejonu, pełnego młodych masywnych gwiazd.

Mgławica Tarantula, znajdująca się w gwiazdozbiorze Złotej Ryby na niebie południowym w pobliżu Wielkiego Obłoku Magellana, jest jednym z pylistych obiektów, do których obserwacji został zaprojektowany Spitzer. Jest to jeden z najbardziej dynamicznych regionów w naszej lokalnej grupie galaktyk. Znajdują się tam jedne z najbardziej masywych gwiazd we Wszechświecie, sto razy maszywniejsze od Słońca. Jest to jedyna mgławica znajdująca się poza nasza Galaktyką widoczna gołym okiem.

Na zdjęciach wykonanych za pomocą innych teleskopów wyróżniają się kolumny odpowiedzialne za pajęczą strukturę, której mgławica zawdzięcza nazwę oraz pełne gwiazd jądro. Żaden teleskop nie był w stanie w pełni przeniknąć pyłu otaczającego młodsze gwiazdy.

Na zdjęciach wykonanych prze Spitzera widać po raz pierwszy bardziej złożony obraz gwiezdnego żłobka, w tym równiez wczesniej ukryte gwiazdy. Na zdjęciu uchwycono również efekty aktywności gwiazd, których silne promieniownianie wywiało pył kosmiczny z sąsiedztwa.

„Można dostrzec dziurę w chmurze, tak jaby gigantyczna suszarka do włosów wywiała stąd cały gazi i pył” – mówi dr Bernhard Brandl. Poprzez badanie takich rodzin gwiazd, naukowcy mogą wyjaśnić, w jaki sposób uformowały się gwiazdy, w tym również te podobne do Słońca.